சர்வதேச அமைப்புகள் Online Test 12th Political Science Lesson 11 Questions in Tamil

(குறிப்பு – சர்வதேச அமைப்புகளை பற்றி சிந்திக்கும் போதெல்லாம் அவை இருபதாம் நூற்றாண்டை சார்ந்த வரலாற்று நிகழ்வுகளாகவும், குறிப்பாக சர்வதேச சங்கம் 1919 ஆம் ஆண்டு ஏற்படுத்தப்பட்ட பிறகு தோன்றியவையாகும் கருதுகிறோம். உண்மையில் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியிலேயே குறிப்பிட்ட பிரச்சினைகளை தீர்ப்பதற்கான அமைப்பாக உலக நாடுகளால் சர்வதேச அமைப்புகள் ஏற்படுத்தப்பட்டு உள்ளன)

(குறிப்பு – 1865 ஆம் ஆண்டு உருவாக்கப்பட்டது  சர்வதேச தந்தி கழகம் என அழைக்கப்படும் சர்வதேச தொலைத்தொடர்பு கழகம்(ITU). இது தற்போது ஐநாவின் அங்கமாக உள்ளது.)

(குறிப்பு – சர்வதேச சங்கம் 1919 ஆம் ஆண்டு ஏற்படுத்தப்பட்டது. எனினும் ஏற்கனவே சர்வதேச அமைப்புகள் ஏற்படுத்தப்பட்டு உள்ளன. அவை 1865 ஆம் ஆண்டு உருவாக்கப்பட்ட சர்வதேச தந்தி கழகம் என அழைக்கப்படும் சர்வதேச தொலைத்தொடர்பு கழகம் மற்றும் 1874ஆம் ஆண்டு தோற்றுவிக்கப்பட்ட சர்வதேச அஞ்சல் கழகம் போன்றவைகள் ஆகும். இவை இரண்டும் தற்போது ஐநாவின் அங்கங்களாக உள்ளன)

(குறிப்பு – 1899ம் ஆண்டு தி ஹேக் நகரில் நடைபெற்ற சர்வதேச அமைதிக்கான மாநாடானது, அமைதியான வழியில் போரினை தடுப்பதற்கான முறைகளையும் மற்றும் போர் குறித்த சட்டங்களையும் வரையறை செய்தன.சர்வதேச பிரச்சினைகளை அமைதியான வழியில் தீர்த்துக் கொள்ள வேண்டும் என்ற தீர்மானத்தை நிறைவேற்றியது)

(குறிப்பு – சர்வதேச பிரச்சினைகளை அமைதியான வழியில் தீர்த்துக் கொள்ள வேண்டும் என்ற தீர்மானத்தை நிறைவேற்றிய சர்வதேச அமைதிக்கான மாநாடு,  நாடுகளுக்கு இடையேயான பிரச்சனைகளில் சமரசம் செய்வதற்கு ஒரு நிரந்தர தீர்ப்பாயத்தை 1902 ஆம் ஆண்டு ஏற்படுத்தியது. இந்த அமைப்பே சர்வதேச நீதிமன்றம் தோன்றுவதற்கு காரணமாக இருந்தது.)

(குறிப்பு – முதல் உலகப்போர் நடைபெற்ற 1914-ம் ஆண்டு முதல் 1919 ஆம் ஆண்டு வரை உலகம் மாபெரும் மனிதப் பேரழிவை கண்டது. இரண்டு கோடிக்கும் அதிகமான மக்கள் மாண்டனர். பேரரசுகளான ஓட்டாமன், ஆஸ்திரோ, ஹங்கேரியன் போன்றவைகளின் வீழ்ச்சியும், புதிய தேசங்களாக செக்கோஸ்லோவியா எஸ்தோனியா மற்றும் பின்லாந்து தோன்றின. முற்போக்கு புரட்சியாளர்கள் ரஷ்யாவை வெற்றி கொண்டது மற்றும் ஜெர்மனியின் வீழ்ச்சி என உலகம் ஒரு புதிய ஒழுங்கமைவுடன் இருந்தது.)

(குறிப்பு – முதல் உலகப்போரின் இறுதியில் அமெரிக்க அதிபர் உட்ரோவில்சன் சர்வதேச சங்கத்திற்கான தனது கருத்தை வெளிப்படுத்தினார். இதற்கு பெரும் அளவிலான ஆதரவு கிடைத்தது. மேலும் முதலாம் உலகப் போர் ஏற்படுத்திய பெரும் அழிவுக்கு இக்கருத்து வலுசேர்த்தது. இராணுவ மோதல்கள் நடைபெறு வதற்கு முன்பாகவே பிரச்சனைகளைத் தீர்த்து வைப்பதற்கு சர்வதேச அமைப்புகள் தேவை என முடிவுக்கு வந்தனர்.)

(குறிப்பு – (குறிப்பு – முதல் உலகப்போரின் இறுதியில் அமெரிக்க அதிபர் உட்ரோவில்சன் சர்வதேச சங்கத்திற்கான தனது கருத்தை 1918ஆம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம் வெளிப்படுத்தினார்.இதற்கு பெரும் அளவிலான ஆதரவு கிடைத்தது. மேலும் முதலாம் உலகப் போர் ஏற்படுத்திய பெரும் அழிவுக்கு இக்கருத்து வலுசேர்த்தது. இராணுவ மோதல்கள் நடைபெறு வதற்கு முன்பாகவே பிரச்சனைகளைத் தீர்த்து வைப்பதற்கு சர்வதேச அமைப்புகள் தேவை என முடிவுக்கு வந்தனர்.

(குறிப்பு – முதல் உலகப்போரின் இறுதியில் அமெரிக்க அதிபர் உட்ரோ வில்சன் 1918 ஆம் ஆண்டு சர்வதேச சங்கத்திற்கான தனது கருத்தினை வெளிப்படுத்தினார்.அமெரிக்காவானது சர்வதேச அமைப்பில் இணையவில்லை. ஆனபோதும் குடியரசு தலைவர் உட்ரோ வில்சன் வெர்சேல்ஸ் அமைதி மாநாட்டிற்கு தலைமை நடத்தி சர்வதேச அமைப்பு உருவாக செய்தார். வில்சன் அமெரிக்க காங்கிரசின் இரு அவையும் இணைந்த கூட்டத்தில் சிறப்புரை ஆற்றினார்)

(குறிப்பு – முதல் உலகப்போரின் இறுதியில் அமெரிக்க அதிபர் உட்ரோ வில்சன் 1918 ஆம் ஆண்டு சர்வதேச சங்கத்திற்கான தனது கருத்தினை வெளிப்படுத்தினார்.அமெரிக்காவானது சர்வதேச அமைப்பில் இணையவில்லை. ஆனபோதும் குடியரசு தலைவர் உட்ரோ வில்சன் வெர்சேல்ஸ் அமைதி மாநாட்டிற்கு தலைமை நடத்தி சர்வதேச அமைப்பு உருவாக செய்தார். வில்சன் அமெரிக்க காங்கிரசின் இரு அவையும் இணைந்த கூட்டத்தில் சிறப்புரை ஆற்றினார்)

(குறிப்பு – சர்வதேச சமூகமானது தற்காலிகமாக லண்டனில் இருந்து செயல்பட்டது. பின்பு 1920 ஆம் ஆண்டு முதல் சுவிட்சர்லாந்தின் ஜெனீவா நகரில் இருந்து இயங்கி வந்தது. ஆரம்பத்தில் சில பிரச்சினைகளை தீர்வு காண்பதில் வெற்றி பெற்றது. குறிப்பாக பின்லாந்து மற்றும் சுவீடன் இடையிலான ஆலன்ட் தீவு பிரச்சனை,  ஜெர்மனி மற்றும் போலந்து இடையிலான மேல் சைலேசியா பிரச்சனை போன்றவைகளுக்கு தீர்வு கண்டது)

(குறிப்பு – சர்வதேச சங்கம் ஆரம்பத்தில் சில பிரச்சனைகளை தீர்வு காண்பதில் வெற்றிபெற்றது. குறிப்பாக பின்லாந்து மற்றும் ஸ்வீடன் இடையிலான ஆலண்ட் தீவு பிரச்சனை, ஜெர்மனி மற்றும் போலந்து இடையிலான மேல் சைலேசியா பிரச்சனை, ஈராக் மற்றும் துருக்கி நாடுகளுக்கு இடையேயான மொசூல் நகர பிரச்னை போன்றவைகளுக்கு தீர்வு கண்டது. மேலும் சில வெற்றிகளை குறிப்பாக ரஷ்யாவின் அகதிகள் பிரச்சினையை தீர்த்து வைப்பதிலும் மற்றும் சர்வதேச அபினி வர்த்தகத்தை ஒழிப்பதிலும் வெற்றிகண்டது)

(குறிப்பு – சர்வதேச சங்கமானது முதல் உலகப் போரில் வெற்றி பெற்ற நாடுகளின் மேலாதிக்கத்தின் கீழ் இருந்தது. இதில் குறிப்பாக பிரான்ஸ், இங்கிலாந்து, ஜப்பான் மற்றும் இத்தாலி நாடுகளின் மேலாதிக்கத்தின் சங்கம் இருந்தது. சர்வதேச சங்கத்தின் தலைமையின் கீழ் சர்வதேச அமைப்புகளான,  தொழிலாளர்களுக்கான சர்வதேச கழகம் மற்றும் சர்வதேச நீதிக்கான நிரந்தர நீதிமன்றம் போன்றவை செயல்பட்டன)

(குறிப்பு – சர்வதேச சங்கமானது முதல் உலகப் போரில் வெற்றி பெற்ற நாடுகளின் மேலாதிக்கத்தின் கீழ் இருந்தது. இதில் குறிப்பாக பிரான்ஸ், இங்கிலாந்து, ஜப்பான் மற்றும் இத்தாலி நாடுகளின் மேலாதிக்கத்தின் சங்கம் இருந்தது. துவக்கத்தில் 28 உறுப்பினர்களை பிரதிநிதியாக கொண்ட பொதுச் சபையானது பெரும்பாலும் ஐரோப்பிய மற்றும் லத்தீன் அமெரிக்க நாடுகளை கொண்டவையாக காணப்பட்டன)

(குறிப்பு – துவக்கத்தில் 28 உறுப்பினர்களை பிரதிநிதியாக கொண்ட பொதுச் சபையானது பெரும்பாலும் ஐரோப்பிய மற்றும் லத்தீன் அமெரிக்க நாடுகளை கொண்டவையாக காணப்பட்டன. இதன் காரணமாக சர்வதேச சமூகமானது ஐரோப்பிய நாடுகளை மையப்படுத்தியே செயல்பட்டது. அப்போது ஆப்பிரிக்க, ஆசிய மற்றும் மத்திய கிழக்கு நாடுகள் அனைத்தும் ஐரோப்பிய ஏகாதிபத்திய ஆதிக்கத்தின் கீழ் இருந்தன)

(குறிப்பு – முதலில் ஜெர்மனி மற்றும் சோவியத் யூனியன் ஆகிய நாடுகள் இந்த அமைப்பின் எந்த முக்கிய பொறுப்பை ஏற்காமல் வெறுமனே உறுப்பினராக மட்டுமே இருந்தன.1926 ஆம் ஆண்டு ஜெர்மனியானது இச்சங்கத்தில் இணைந்தது.பின்பு நாஜிக்கள் ஆட்சி அதிகாரத்தை கைப்பற்றியதை அடுத்து, 1933 ஆம் ஆண்டு இந்த அமைப்பில் இருந்து வெளியேறியது.)

(குறிப்பு – 1933 ஆம் ஆண்டு சோவியத் யூனியனானது இச்சங்கத்தில் இணைந்தது. இருந்தபோதும் 1939 ஆம் ஆண்டு பின்லாந்து மீது தாக்குதல் தொடுத்ததைடுத்து சோவியத் யூனியன் சங்கத்தில் இருந்து வெளியேற்றப்பட்டது)

(குறிப்பு  – துவக்கத்தில் இந்த சங்கத்தின் முக்கியத்துவத்தை குறைக்கும் வகையில் சோவியத் யூனியன் அமைப்பின் எந்த முக்கிய பொறுப்பை ஏற்காமல் வெறுமனே உறுப்பினராக மட்டுமே இருந்தது.1933 ஆம் ஆண்டு சோவியத் யூனியனானது இச்சங்கத்தில் இணைந்தது. இருந்தபோதும் 1939 ஆம் ஆண்டு பின்லாந்து மீது தாக்குதல் தொடுத்ததையடுத்து சோவியத் யூனியன் சங்கத்தில் இருந்து வெளியேற்றப்பட்டது. சங்கத்தில் இருந்து வெளியேற்றப்பட்ட ஒரே நாடு சோவியத் யூனியன் ஆகும்.

(குறிப்பு – துவக்கத்தில்  சர்வதேச அமைதிக்கான சங்கத்தில் உறுப்பினராக இருந்த ஜப்பான் 1933ஆம் ஆண்டு மன்சூரியாவை ஆக்கிரமித்ததை சங்கம் விமர்சித்தது. இதனையடுத்து ஜப்பானும் இந்த அமைப்பில் இருந்து வெளியேறியது. மேலும் இதே காரணத்திற்காக எத்தியோப்பியாவின் மீது தாக்குதல் நடத்தி அதனை ஆக்கிரமித்துக் கொண்ட இத்தாலியின் உறுப்பினர் ஆவதற்கான விருப்பமானது, சங்கத்தால் நிராகரிக்கப்பட்டது.)

(குறிப்பு – 1938 ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற மாநாட்டில் ஹிட்லரின் அரசு செக்கோஸ்லோவியாவை ஆக்கிரமித்ததையும், சூடட்டன்லாந்தை தன்னுடன் இணைத்துக் கொண்டதை பிரிட்டனும், பிரான்சும் ஏற்றுக்கொண்டன. பிரான்ஸ் மற்றும் பிரிட்டன் இந்த ஆக்கிரமிப்புப் போர்களை கண்டிக்கவில்லை ஏனெனில் இவை அந்நாடுகளின் தேசிய பாதுகாப்பினை உடனடியாக பாதிக்கவில்லை)

(குறிப்பு – 1939ஆம் ஆண்டு சோவியத் யூனியன் ஒப்பந்தத்தை ஏற்படுத்திக் கொண்டு ஜெர்மனி மற்றும் போலந்து மீது தாக்குதல் நடத்தியது. சர்வதேச சங்கத்திற்கான எல்லா வாய்ப்புகளையும் தகர்த்தெறிந்தது.சர்வதேச சங்கமானது ஆக்கிரமிப்பு நாடுகளின் மீது தனது அதிகாரத்தை செலுத்த முடியவில்லை. மேலும் ஆக்கிரமிப்பிற்கு எதிராக ராணுவ குறுக்கீடு செய்யமுடியாமல் வெறும் பெயரளவிலான பொருளாதாரத் தடையை மட்டுமே அந்த நாடுகளின் மீது விதிக்க முடிந்தது.)

(குறிப்பு – சர்வதேச சங்கத்திற்க்கென்று படைகள் என்று எதுவும் இல்லை. இராணுவ நடவடிக்கைகளின் போது உறுப்பு நாடுகள் குறிப்பாக பிரான்ஸ் மற்றும் பிரிட்டன் தங்களது படைகளை அனுப்ப வேண்டியிருந்தது. இந்த நேரத்தில் சர்வதேச சங்கத்திலிருந்து 1939 ஆம் ஆண்டு சோவியத் யூனியன் வெளியேற்றப்பட்டது. இதுவே சர்வதேச சங்கத்தின் தோல்விக்கான முக்கிய காரணமாக கருதப்படுகிறது)

(குறிப்பு – சர்வதேச சங்கமானது தனது நோக்கத்தில் வெற்றி பெறாததையடுத்து உலக அமைதியைப் பாதுகாக்கும் சர்வதேச அமைப்பின் பணியானது ஒரு கனவாக நிறைவேறாமலே இருந்தது. இரண்டாம் உலகப்போர் 7 கோடி பேருக்கு மேற்பட்டவர்களை பலிகொண்டிருந்தது. ஐக்கிய நாடுகள் சபையை தோற்றுவிப்பதற்கான கருத்தானது உலக தலைவர்களை ஒருங்கிணைத்து போரை முடிவுக்கு கொண்டு வந்ததுடன், அமைதியை பாதுகாத்து எதிர்காலத்தில் போர் ஏற்படாமல் இருப்பதற்கான வலுவானதொரு கட்டமைப்பை ஏற்படுத்தவும் செய்தது.)

(குறிப்பு – அமெரிக்க குடியரசுத் தலைவர் பிராங்கிளின் டி ரூஸ்வெல்ட் என்பவரால் உருவாக்கப்பட்ட ஐக்கிய நாடுகள் சபை, சர்வதேச சங்கத்தை போலல்லாமல் இது அனைத்து நாடுகளின் கூட்டணியோடு தொடங்கியது. இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பின்னர் ஐக்கிய நாடுகள் சபையை தோற்றுவிப்பதற்கான கருத்தானது, உலக தலைவர்களை ஒருங்கிணைத்து போரை முடிவுக்குக் கொண்டு வந்ததுடன், அமைதியை பாதுகாத்து எதிர்காலத்தில் ஏற்படாமல் இருப்பதற்கான வலுவானதொரு கட்டமைப்பை ஏற்படுத்தவும் செய்தது.)

(குறிப்பு – அமெரிக்க குடியரசுத் தலைவர் பிராங்கிளின் ரூஸ்வெல்ட் என்பவரால் உருவாக்கப்பட்ட ஐக்கிய நாடுகள் சபை என்ற பெயரானது முதன்முதலாக 1942 ஆம் ஆண்டு 26 நாடுகளின் பிரதிநிதிகள் கையெழுத்து ஏற்றுக் கொண்ட ஐக்கிய நாடுகள் சபைக்கான ஒப்பந்தத்தில் பயன்படுத்தப்பட்டது. மேலும் இந்த அணி அச்சு நாடுகளின் அதிகாரத்திற்கு எதிராக அமைதியை நிலைநாட்ட தொடர்ந்து போராடி வந்தது.)

(குறிப்பு – சர்வதேச சங்கத்தை போலல்லாமல் ஐக்கிய நாடுகள் சபை அனைத்து நாடுகளின் கூட்டணியுடன் தொடங்கியது. ஜப்பானின் பேர்ல் துறைமுக தாக்குதலுக்கு பிறகு போரில் இறங்கிய அமெரிக்கா முதல் உலகப்போருக்குப்பின் மீண்டெழுந்து அமெரிக்காவுடன் போர் பிரகடனம் செய்த ஜெர்மனியும் இணைந்தது.)

(குறிப்பு – 1944 ஆம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம் டம்பார்டன் ஓக்சில் புதிய சர்வதேச அமைப்பிற்கான அடிப்படை வரைவு உருவாக்கப்பட்டது. இது 1944 ஆம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம் ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் சாசனமாக மாறியது)

(குறிப்பு – 1944 ஆம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம் சீனா, சோவியத் யூனியன், இங்கிலாந்து மற்றும் அமெரிக்க நாடுகளின் பிரதிநிதிகள் டம்பார்டன் ஓக்சில் சந்தித்து புதிய சர்வதேச அமைப்பிற்கான அடிப்படை வரைவை உருவாக்கினர். இது 1944 ஆம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம் ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் சாசனமாக மாறியது)

(குறிப்பு – ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் நான்கு முக்கிய நோக்கங்கள் ஆவன, ராணுவ பாதுகாப்பு, பொருளாதார மற்றும் சமூக மேம்பாடு, மனித உரிமைகளை பாதுகாப்பது மற்றும் சர்வதேச நீதி என்பன ஆகும்.)

(குறிப்பு – 1945ஆம் ஆண்டு ஜெர்மனி சரண் அடைந்தது. இதனையடுத்து 1945 ஆம் ஆண்டு ஜூன் 26ஆம் நாள், 50 நாடுகளின் பிரதிநிதிகள் ஒன்று கூடி ஐக்கிய நாடு சபைக்கான சாசனத்தில் கையெழுத்திட்டனர். இதற்கிடையே சாசனத்தை வரைவதில் இந்த பிரச்சனையை சர்வதேச சமூகம் எதிர்கொண்டதோ, அதே பிரச்சனை எந்த மாற்றமும் இல்லாமல் ஐநா சபையும் எதிர்கொண்டது)

(குறிப்பு – 1945ஆம் ஆண்டு ஜெர்மனி சரண் அடைந்தது. இதனையடுத்து 1945 ஆம் ஆண்டு ஜூன் 26ஆம் நாள், 50 நாடுகளின் பிரதிநிதிகள் சான் பிரான்சிஸ்கோ நகரில் ஒன்று கூடி ஐக்கிய நாடு சபைக்கான சாசனத்தில் கையெழுத்திட்டனர். இதற்கிடையே சாசனத்தை வரைவதில் இந்த பிரச்சனையை சர்வதேச சமூகம் எதிர்கொண்டதோ, அதே பிரச்சனை எந்த மாற்றமும் இல்லாமல் ஐநா சபையும் எதிர்கொண்டது)

(குறிப்பு – ஒரு நாடு ஐநா அமைப்பை விட்டு எளிதாக வெளியேறாமல் தடுப்பதற்காக மறுதலிக்கும் அதிகாரத்தை ஐநா அமைப்பின் சாசன வரைவாளர்கள் கொண்டு வந்தனர். மறுதலிக்கும் அதிகாரமானது ஐநாவின் 5 ஆரம்பகால உறுப்பினர்களான சீனா, பிரான்சு, இங்கிலாந்து, அமெரிக்கா மற்றும் சோவியத் யூனியன் ஆகிய நாடுகளுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ளது)

(குறிப்பு – ஐக்கிய நாடுகள் சபையை துவக்கியவர்கள் மிகவும் நன்றாக சர்வதேச சங்கத்தின் தோல்விக்கான காரணங்களை அறிந்து இருந்ததால் அந்த அனுபவங்களைக் கொண்டு, ஐநா சாசனத்தின் முக்கிய கூறுகளை வடிவமைத்தனர். ஏற்கனவே இதனை பிரதிபலிக்கும் வகையில் ஐநா சாசனத்தின் உறுப்பு-23ஆவது, சர்வதேச சங்கத்தின் தீர்மானத்தை போலவே சமூக மற்றும் பொருளாதார மேம்பாட்டை அடிப்படை நோக்கமாக கொண்டுள்ளது.)

(குறிப்பு – ஐ நா சபை மறுதலிக்கும் அதிகாரம் கொண்ட ஐந்து நிரந்தர உறுப்பினர்களைக் கொண்டுள்ளது. அவை சீனா, பிரான்ஸ், இங்கிலாந்து, அமெரிக்கா மற்றும் சோவியத் யூனியன் என்பன ஆகும். மேலும் இரண்டு ஆண்டு காலத்திற்கு ஒருமுறை தேர்வு செய்யப்படும் பத்து நிரந்தரமற்ற உறுப்பினர்களையும் கொண்டுள்ளது.)

(குறிப்பு – தற்போது ஐ நா வின் பொதுச் சபையின் உறுப்பினர் எண்ணிக்கை 193 ஆகும். ஐநாவின் பொதுச் சபையில் 193 நாடுகள் உறுப்பினர்களாக உள்ளன.ஒரு நாட்டிற்கு ஒரு ஓட்டு என வழங்கப்பட்டுள்ளது).

(குறிப்பு – 1945 ஆம் ஆண்டில் ஐக்கிய நாடுகள் சபை ஆறு முக்கிய அமைப்புகளை கொண்டதாக இருந்தது. அவை, பொதுசபை,  பாதுகாப்பு குழு, பொருளாதார மற்றும் சமூகக் குழு, அறங்காவலர் குழு, சர்வதேச நீதிமன்றம் மற்றும் செயலகம் ஆகும்.)

(குறிப்பு –  1945 ஆம் ஆண்டில் ஐக்கிய நாடுகள் சபை ஆறு முக்கிய அமைப்புகளை கொண்டதாக இருந்தது. அவை, பொதுசபை,  பாதுகாப்பு குழு, பொருளாதார மற்றும் சமூகக் குழு, அறங்காவலர் குழு, சர்வதேச நீதிமன்றம் மற்றும் செயலகம் ஆகும். இதில் அறங்காவலர் குழுவானது காலனிய ஒழிப்பிற்கான நடைமுறை தேவைகளை கொண்டிருந்தது. காலனிய ஒழிப்பிற்குப் பிறகு இதன் பணி தேவையற்றதாக மாறிவிட்டது. இருந்தபோதும் இது ஐநாவின் முக்கிய அடிப்படை அமைப்புகளில் ஒன்றாக திகழ்கிறது.)

(குறிப்பு – ஐநாவின் அனைத்து அமைப்புகளும் முறையே கூடி முக்கிய பிரச்சினைகள் குறித்து விவாதிக்கின்றனர்.உறுப்பினர்களின் ஓட்டெடுப்பின் மூலமே முடிவுகளும், அறிக்கைகள் வெளியிடப்படுகின்றன. இருந்த போதும் இதன் ஒவ்வொரு அமைப்பின் நடைமுறைகளும் ஒன்றுக்கு ஒன்று வேறுபடுகின்றன. குறிப்பாக பொதுச் சபையானது ஐநாவிற்கான நாடாளுமன்றமாகவும், பாதுகாப்பு குழு நிர்வாக குழுவாகவும், செயலகம் நடைமுறைப்படுத்துவதற்கான அமைப்பாக அல்லது ஐநாவின் நிர்வாகப் பிரிவாக செயல்படுகின்றது).

(குறிப்பு – ஐநா விற்கான நிதிநிலை அறிக்கை மூன்றில் இரண்டு பங்கு பெரும்பான்மையுடன் ஒரு நாட்டிற்கு ஒரு ஓட்டு என்ற விதியின் அடிப்படையில் நிறைவேற்றப்படுகிறது. உறுப்பு நாடுகளால் முன்மொழியப்படும் பிரச்சனைகள் மீது பொதுச்சபையில் தீர்மானங்கள் கொண்டுவரப்படுகின்றன. பொதுச் சபையில் நிறைவேற்றப்படும் தீர்மானங்கள் அடிப்படையில் பரிந்துரைகளை, ஆனால் உலக மக்களில் பெரும்பான்மையோரின் கருத்தை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் விதத்தில் இருப்பதால் அந்தப் பரிந்துரைகள் மதிப்பு மிகுந்ததாக உள்ளது.)

(குறிப்பு – பொதுச்சபையின் கூட்டமானது ஒவ்வொரு செப்டம்பர் மாதம் நடைபெறுகிறது. பெரும்பான்மையான தீர்மானங்கள் செப்டம்பர் மற்றும் டிசம்பர் மாதங்களில் நிறைவேற்றப்படுகின்றன. சிறப்பு கூட்டத்திற்கான கோரிக்கையானது பாதுகாப்பு குழுவினாலோ அல்லது பெரும்பான்மை உறுப்பினர்களாலாலோ முன்மொழியப்படவேண்டும். பொதுச்சபையின் வழக்கமான கூட்டத்தொடரின் முதல் இரண்டு வாரங்கள் உறுப்பு நாடுகளின் கருத்தை அறியும் வண்ணம் பொது விவாதம் நடத்தப்படுகிறது.)

(குறிப்பு – ஐநாவின் பொது சபையில் ஆறு முக்கிய குழுக்கள் உள்ளன அவை முறையே முதல் குழு( ஆயுதக் குறைப்பு மற்றும் சர்வதேச பாதுகாப்பு), இரண்டாவது குழு( பொருளாதாரம் மற்றும் நிதி), மூன்றாவது குழு( சமூகம், மனித நேயம் மற்றும் பண்பாடு) நான்காவது குழு( சிறப்பு அரசியல் மற்றும் காலனிய ஒழிப்பு), ஐந்தாவது குழு( நிர்வாகம் மற்றும் நிதி நிலை அறிக்கை) மற்றும் ஆறாவது குழு( சட்டம்) என்பன ஆகும்)

(குறிப்பு – ONUC என்பது ஆப்பிரிக்கா கண்டத்தில் உள்ள காங்கோவின் ஐக்கிய நாடுகளின் செயல்பாடு என்பது ஆகும். UNMIK ஐநாவின் இடைக்கால நிர்வாக தூதுக்குழு கோசாவா என்பதாகும்.UNMIH என்பது ஐநாவின் தூதுக்குழு ஹைட்டி என்பதாகும்.UNIPOM என்பது ஐக்கிய நாடுகள் சபை இந்தியா–பாகிஸ்தான் கண்காணிப்பு பணி என்பதாகும்.)

(குறிப்பு – 1999ஆம் ஆண்டு கோசாவா போரின் போது ஐநாவின் இடைக்கால நிர்வாக தூதுக்குழு கோசாவா(UNMIK) அமைக்கப்பட்டது. 1995ஆம் ஆண்டு போஸ்னியா போர் நடைபெற்றபோது ஐநாவின் தூதுக்குழு போஸ்னியா மற்றும் ஹெர்சகோவினா(UNMIBH) அமைக்கப்பட்டது. 2012ஆம் ஆண்டு சிரியா உள்நாட்டு போரின்போது ஐநாவின் கண்காணிப்புக்குழு சிரியா (UNMIBS) அமைக்கப்பட்டது. 2017 ஆம் ஆண்டு ஹைட்டி கிளர்ச்சியின் போது, ஐநாவின் நீதிக்கு ஆதரவான தூதுக்குழு ஹைட்டி (MINUJUSTH) அமைக்கப்பட்டது. இவை அனைத்தும் ஐக்கிய நாடுகளின் அமைதி காக்கும் நடவடிக்கை ஆகும்)

(குறிப்பு – காங்கோ நெருக்கடி(1960-1964), இந்தியா பாகிஸ்தான்(1965-1966), சோமாலியா உள்நாட்டுப் போர்(1992-1993), போஸ்னியா போர்(1995-2002), சியாரா லியோன் உள்நாட்டுப் போர்(1999-2006), இரண்டாவது சூடான் உள்நாட்டுப் போர்(2005-2011), சிரியா உள்நாட்டு போர்(2012), ஹைட்டி கிளர்ச்சி (2017) ஆகியவை ஐக்கிய நாடுகளின் அமைதி காக்கும் நடவடிக்கை பட்டியலின் கீழ், ஐநா சபை தலையிட்டு தீர்த்து கொண்டு வந்த போர்கள் ஆகும்)

(குறிப்பு – ஐநாவின் பாதுகாப்பு சபையில் நிரந்தர உறுப்பினராக இடம் பெறும் இந்தியாவின் விருப்பமானது, அது பாதுகாப்புச் சபையுடன் வரலாற்று பூர்வமாக கொண்டிருக்கும் உறவை வெளிப்படுத்துவதாக உள்ளது. இந்தியாவின் விருப்பமானது பாதுகாப்பு சபையில் நீண்ட பல இந்திய வெளியுறவுக் கொள்கை குறித்த விபரங்களை ஏற்படுத்தியது. தாராளவாத தன்மையுடன் சர்வதேச அமைப்பிற்கான பொறுப்பு மிக்க ஒரு நாடாக இருக்குமா அல்லது சர்வதேச நிகழ்வுகளின் மரபுகளை மாற்றியமைப்பதற்கான வாய்ப்பை ஏற்படுத்தும் அரசாக இருக்குமா என்ற விவாதங்கள் நடைபெற்றன)

(குறிப்பு – மறுதலிக்கும் அதிகாரமானது அதன் மக்களாட்சியின் பண்புகளற்ற தன்மைக்காக விமர்சிக்கப்படுகிறது. அது பாதுகாப்பு சபையின் பெரும்பான்மையினரின் முடிவை ஒரு தனிப்பட்ட நாடு தடுப்பதாகும்.உதாரணமாக அமெரிக்காவானது தொடர்ச்சியாக இஸ்ரேலுக்கு எதிராக தீர்மானங்கள் மீது தனது மறுதலிக்கும் அதிகாரத்தை பயன்படுத்தி வருகிறது. மேலும் நிரந்தர உறுப்பினர்கள் தங்களுக்கு எதிரான விமர்சன தீர்மானங்களின் மீது மறுதலிக்கும் அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்தும் வழக்கமாகும். 2014ம் ஆண்டு ரஷ்யா கிரிமியாவை இணைத்துக் கொண்டதற்கு கண்டனம் தெரிவிக்கும் தீர்மானத்தின் மீது தனது மறுதலிக்கும் அதிகாரத்தை பயன்படுத்தியது.)

(குறிப்பு – “அமைதிக்கான ஒற்றுமை” என்ற தீர்மானத்தை நிறைவேற்றும் போதும் நடைபெற்ற விவாதத்தில் வழக்கமான ஐநா சட்டங்களின்படி பொதுச்சபையின் அதிகாரமானது பாதுகாப்பு சபையின் “மறுதலிக்கும் அதிகாரம் “பிரச்சனையுடன் தொடர்புடையதாகும். 1950 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் மூன்றாம் நாள் ஐநாவின் மூன்றில் இரண்டு பங்கு உறுப்பு நாடுகளால் ஏற்றுக் கொள்ளப் பட்ட A/RES/377 தீர்மானமானது குறிப்பிடுவது யாதெனில், ஐநாவின் சாசனப்படி ஒருவேளை பாதுகாப்பு சபையானது தனது முதன்மை நோக்கமான அமைதியை பாதுகாப்பதில் இருந்து தவறினால் அப்போது சர்வதேச அமைதிக்காக பொதுச்சபை எடுக்கும் மற்றும் பாதுகாப்பை நிலைநிறுத்தும் நடவடிக்கைகளை பாதுகாப்பு சபை தடுக்க முடியாது, தடுக்க கூடாது என்பதாகும்.

(குறிப்பு – ஐநாவின் சாசனப்படி பாதுகாப்பு சபையானது சர்வதேச அமைதி மற்றும் பாதுகாப்பிற்கான பொறுப்புமிக்க அமைப்பாகும். இது பொது சபையை போல் வழக்கமாக கூடுவதில்லை. மாறாக சர்வதேச அமைதிக்கு அச்சுறுத்தல் ஏற்படும் போது எந்த நேரத்திலும் இதன் கூட்டமானது நடைபெறும். இது ஐந்து நிரந்தர உறுப்பினர்கள் உள்பட 15 உறுப்பினர்களைக் கொண்டுள்ளது. பிற பத்து உறுப்பினர்கள் பொதுச் சபையினால் இரண்டு ஆண்டுகள் காலத்திற்கு சுழற்சி முறையில் தேர்வு செய்யப்படுகின்றனர்.)

(குறிப்பு – ஐநாவின் பாதுகாப்பு சபை அமைதிக்கான அச்சுறுத்தல் ஏற்படும் போது பிரச்சினைக்குரிய நாடுகளை அழைத்துப் பேசி அமைதியான வழியில் ஒப்பந்தங்களை மேற்கொள்ளவும், மோதல்களை தவிர்க்கவும் செய்கிறது. மேலும் பாதுகாப்பு சபை அல்லது பேச்சுவார்த்தையின் மூலம் போர் நிறுத்தத்தை அறிவிக்கவும், பொருளாதார தடை விதிக்கவும் அல்லது ஐநாவின் உறுப்பினர்களின் ஒப்புதல் பெயரில் அதிகாரபூர்வமாக படை பலத்தைப் பயன்படுத்தவும் செய்கிறது)

(குறிப்பு – நாவின் பாதுகாப்பு சபை ஐந்து நிரந்தர உறுப்பினர்களை கொண்டுள்ளது. பாதுகாப்பு சபையின் தீர்மானத்தின் மீது ஐந்து நிரந்தர உறுப்பினர்களில் யார் ஒருவரும் தீர்மானத்திற்கு எதிராக ஓட்டு அளிப்பதை மறுதலிக்கும் அதிகாரமாக குறிப்பிடப்படுகிறது. மேலும் தீர்மானமானது நிறைவேற்றப்படுவது இல்லை. பாதுகாப்பு குழுவில் மேலும் அதிக நிரந்தர உறுப்பினர்கள் இணைப்பதற்கான கோரிக்கைகள் எழுந்தால் அந்த கோரிக்கையானது ஐநாவின் உறுப்பு நாடுகளால் தீர்மானிக்கப்படும்)

(குறிப்பு – ஐநாவின் பொருளாதார மற்றும் சமூக குழுவிற்கான 54 உறுப்பினர்கள் அனைத்து கண்டங்களையும் பிரதிநிதிதுவப்படுத்தும் வகையில் மூன்று ஆண்டு காலத்திற்கு தேர்வு செய்யப்படுகின்றனர். இது ஐநாவிற்கான மைய அமைப்பாக ஐநாவின் பொருளாதார மற்றும் சமூக பணிகளை ஒருங்கிணைத்து மேற்கொள்கிறது.)

(குறிப்பு – ஐநா சபையின் பொருளாதார மற்றும் சமூக குழுவின்  70 சதவீத திட்டங்கள் வாழ்க்கை தரத்தை உயர்த்துவதே. வறுமையை ஒழிக்கும் வகையில் முழு வேலைவாய்ப்பு, பொருளாதாரம், சமூக மேம்பாடு மற்றும் வளர்ச்சியை அடிப்படையாக கொண்டது. இது வளரும் நாடுகளின் பொருளாதார வளர்ச்சியை ஊக்கப்படுத்துவது,  மனித உரிமைகளை பாதுகாப்பது, வறுமையை ஒழிப்பதற்கான உலகம் தழுவிய ஒருங்கிணைப்பை ஏற்படுத்துவது போன்ற பணிகளை மேற்கொள்கிறது.)

(குறிப்பு – ஐநாவின் சாசனப்படி அறங்காவலர் குழுவானது 11 முன்னாள் காலனிய நிலப்பகுதிகளில் நிர்வாகத்தை கண்காணித்து வருகிறது. இரண்டாம் உலகப்போரின் முடிவில் தற்சார்பற்ற இந்நிலப் பகுதியை சேர்ந்த மக்களின் வளர்ச்சிக்காக சுயாட்சி அரசுகள் ஏற்படவும் அல்லது விடுதலை அடைவதற்கான ஒரு நவீன முறையாகவும் இது உருவாக்கப்பட்டது.)

(குறிப்பு – பதினோரு காலனிய பகுதிகள் மற்றும் 70க்கும் மேற்பட்ட காலணிகளும் விடுதலை அடைவதற்கு ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் அறங்காவலர் குழு உதவியாக இருந்தது. 1994 ஆம் ஆண்டு கடைசி பகுதியான பலாவ் ஆனது விடுதலை அடைந்ததை அடுத்து அறங்காவலர் குழுவானது தனது பணியை நிறுத்திக் கொள்ளவும், தேவைப்படும்போது மட்டும் இக்குழு கூடுவதாகவும் முடிவு செய்தது. சீனா, பிரான்ஸ், இங்கிலாந்து, ரஷ்யா கூட்டமைப்பு மற்றும் அமெரிக்காவை நிரந்தர உறுப்பினர்களாக கொண்ட ஐநா அறங்காவலர் குழுவை அமைத்து இருந்தது)

(குறிப்பு – ஐநாவின் முக்கிய நீதித்துறை அமைப்பாக சர்வதேச நீதிமன்றமானது செயல்படுகிறது. இது நெதர்லாந்தில் உள்ள தி ஹேக் என்ற நகரத்தில் அமைந்துள்ளது. சர்வதேச நீதிமன்றம் அல்லது உலக நீதிமன்றம் ஒரு நிரந்தர நடுவர் நீதிமன்றமாக செயல்படுகிறது.)

(குறிப்பு – ஐநாவின் சர்வதேச நீதிமன்றம் 1945 ஆம் ஆண்டு ஏற்படுத்தப்பட்டு, 1946 ஆம் ஆண்டு முதல் செயல்பட்டு வருகிறது. இந்த நீதிமன்றமானது சர்வதேச சட்டங்களின்படி நாடுகளுக்கு இடையில் ஏற்படும் பிரச்சனைகளை தீர்த்து வைக்கிறது. மாறாக இது தனிநபர்களின் வழக்குகளை விசாரிப்பதில்லை. எந்த நாடும் இதன் விசாரணை தேவையில்லை எனக் கருதினால் தாமாகவே விலகிக் கொள்ளலாம், எந்த சிறப்பு ஒப்பந்த விதிமுறைகளும் இல்லை.)

(குறிப்பு – 1946 ஆம் ஆண்டிலிருந்து சர்வதேச நீதிமன்றமானது நூற்றி ஐம்பதுக்கும் மேற்பட்ட வழக்குகளை விசாரித்து தீர்ப்பு வழங்கியுள்ளது. குறிப்பாக பொருளாதார உரிமைகள், சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு, போக்குவரத்து வழிக்கான உரிமைகள், படையை பயன்படுத்தாமல் இருக்கவும்,  நாடுகளின் உள்விவகாரங்களில் தலையிடாமல் இருக்கவும், இருதரப்பு உறவுகள் போன்ற பிரச்சினைகள் போன்றவற்றிற்கு தீர்வு கண்டிருக்கிறது. இந்த நீதிமன்றம் 15 நீதிபதிகளை கொண்டது. வெவ்வேறு நாடுகளைச் சேர்ந்தவர்களாக உள்ள 15 நீதிபதிகள் 9 ஆண்டு காலத்திற்காக தேர்வு செய்யப்படுகின்றனர்.)