இந்தியாவும் அண்டை நாடுகளும் Online Test 12th Political Science Lesson 10 Questions in Tamil

(குறிப்பு – இந்தியா நீளமான கடல் மற்றும் நில எல்லைகளைக் கொண்டுள்ளது. ஆப்கானிஸ்தான், பங்களாதேஷ், பாகிஸ்தான், பூடான், சீனா, மியான்மர், மாலத்தீவு, நேபாளம், இலங்கை போன்றவை இந்தியாவுடன் நில மற்றும் நீர் வழி எல்லைகளை பகிர்ந்து கொள்ளும் நாடுகளாகும். இவற்றுள் ஆப்கானிஸ்தான், பாகிஸ்தான், நேபாளம், பூட்டான், பங்களாதேஷ் ஆகிய நாடுகள் இந்தியாவுடன் நிலவழி எல்லையைப் பகிர்ந்துகொள்ளும் நாடுகளாகும்.)

(குறிப்பு – இந்தியாவுடன் நீர்வழி எல்லையைப் பகிர்ந்துகொள்ளும் நாடுகள் பாகிஸ்தான், மாலத்தீவு,  இலங்கை, வங்கதேசம், மியான்மர் போன்ற நாடுகள் ஆகும். இந்தியா தனது அணி சேராக் கொள்கை அல்லது ராணுவ மோதல்களில் ஈடுபடாமை  ஆகியவற்றை தனது அயல்நாட்டுக் கொள்கையாகக் கொண்டுள்ளது. புவியியல் ரீதியாக எல்லை தொடர்பான பல்வேறு பிரச்சினைகளை இந்தியா சந்தித்து வருகிறது.)

(குறிப்பு – ஆப்கானிஸ்தானுடன் நட்புறவை மேம்படுத்த 1947 ஆம் ஆண்டு முதல் இந்தியா தன்னுடைய கொள்கைத் திட்டத்தை மேம்படுத்தியும் செயல்படுத்தியும் வருகிறது.1950 ஆம் ஆண்டு இந்தியாவும் ஆப்கானிஸ்தானும் நட்புறவு ஒப்பந்தத்தை ஏற்படுத்திக் கொண்டது.)

(குறிப்பு – ஆப்கானிஸ்தான் மன்னர் நாதிர் ஷாவின் ஆட்சிகாலம் இந்தியாவிற்கான நட்புறவில் சிறந்த காலமாகக் கருதப்பட்டது. 1979ஆம் ஆண்டில் சோவியத் ஆக்கிரமிப்புக்கு முன்பாகவே பல்வேறு ஒப்பந்தங்களின் வாயிலாகவும் நெறிமுறைகளின் மூலமாகவும் சோவியத் ஆதரவு அரசாங்கங்களுடன் இந்தியா நட்புறவை வளர்த்து வந்துள்ளது. ஆப்கானிஸ்தானுடனான இந்தியாவின் உறவு 1929 ஆம் ஆண்டு முதல் 1989 ஆம் ஆண்டு வரை தடைப்பட்டிருந்தாலும், இந்தியா பல்வேறு வளர்ச்சித் திட்டங்களில் பங்குபெற்று ஆப்கானிஸ்தானின் நன்மதிப்பைப் பெற்றுள்ளது)

(குறிப்பு – ஆப்கானிஸ்தானின் முகத்தோடு மாகாணங்களில் 116 புதிய அதிக தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் சமூக மேம்பாட்டு திட்டங்களை இந்தியா செய்து கொடுத்துள்ளது. 2017 ஆம் ஆண்டு இந்தியா ஆப்கானிஸ்தான் இடையே நேரடி வான்வெளி சரக்கு மற்றும் வர்த்தகம் ஏற்படுத்தப்பட்டுள்ளது.) 

(குறிப்பு – இந்தியா 290 மில்லியன் டாலர் மதிப்பு கொண்ட ஆப்கானிஸ்தான் இந்தியா கூட்டுறவில் அணையை கட்டியது. இதற்கு முன்னதாக சல்மா அணை என்று அறியப்பட்டது. இது ஆப்கானிஸ்தானில்  உள்ள ஹிராட் மாகாணத்தில் உள்ளது. ஆப்கானிஸ்தானின் நாடாளுமன்ற கட்டிடம் 90 மில்லியன் டாலர் செலவில் இந்தியாவால் கட்டித்தரப்பட்டது.)

(குறிப்பு – ஆப்கானிஸ்தானில் தனியார் முதலீடு குறிப்பாக இந்தியா ஆப்கானிஸ்தான் வர்த்தக மற்றும் முதலீட்டு கண்காட்சி 2017 ஆம் ஆண்டு நடத்தப்பட்டது. ஆப்கானிஸ்தானின் 31 மாகாணங்களில் 116 புதிய அதிக தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் சமூக மேம்பாட்டு திட்டங்கள் இந்தியாவினால் செயல்படுத்தப்பட்டுள்ளது.ஆப்கானிஸ்தானுக்கு 1.1 மில்லியன் மெட்ரிக் டன் கோதுமையை இந்தியா வழங்குகிறது.

(குறிப்பு – ஈரான் எல்லைக்கு சரக்குகள் மற்றும் சேவைகள் செல்வதற்கு உதவுவதற்காக 218 கிலோமீட்டர் சாலையானது சரான்ஜில் இருந்து டெல்லாராம் வரை இந்தியா அமைத்துக் கொடுத்துள்ளது. இந்திய கலாச்சார உறவு குழுவின்(ICCR) கீழ் ஆப்கானிஸ்தானியர்களுக்கு ஆண்டுக்கு ரூபாய் ஆயிரம் கல்வி உதவி தொகையாக வழங்கப்படுகிறது.

(குறிப்பு – இந்தியாவானது ஈரான், ரஷ்யா மற்றும் தஜகஸ்தான் போன்ற நாடுகளுடன் கைகோர்த்து, வடக்கு நாடுகளின் கூட்டணிக்கு வேண்டிய பொருள் வளங்களை ஆப்கானிஸ்தானுக்கு அளித்து வலிமைப்படுத்தியது. 2001ம் ஆண்டு முதல் பல்வேறு வளர்ச்சித் திட்டங்களிலும் மனிதாபிமான அடிப்படையில் ஆப்கானிஸ்தான் நாட்டின் மேம்பாட்டில் இந்தியா ஈடுபடத் தொடங்கியது. 2005 ஆம் ஆண்டு சார்க் அமைப்பில் ஆப்கானிஸ்தான் உறுப்பினராக சேர்வதற்கு இந்தியா வழிமொழிந்தது.)

(குறிப்பு – . 2005 ஆம் ஆண்டு சார்க் அமைப்பில் ஆப்கானிஸ்தான் உறுப்பினராக சேர்வதற்கு இந்தியா வழிமொழிந்தது. 2007 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் மூன்றாம் தேதி ஆப்கானிஸ்தான் சார்க் கூட்டமைப்பில் உறுப்பினராக இணைந்தது. ஆப்கன் நாட்டின் குடிமக்கள் மற்றும் ராணுவத்திற்கு ஆயுதப் பயிற்சியை அளித்து இந்தியா அதன் உறவுமுறையை பலப்படுத்தியுள்ளது. ஆப்கானிஸ்தானில் இந்தியாவுக்கும் பாகிஸ்தானுக்குமான உறவு முறை போட்டி பெரும் சவாலாக உலக அரங்கில் கருதப்படுகிறது.)

(குறிப்பு – ஆப்கானிஸ்தானில் மட்டும் இந்திய முதலீடு சுமார் 3 பில்லியன் டாலர்கள் இருப்பதால் இந்தியர்களையும் அவர்களது முதலீட்டையும் காப்பது தலையாய கடமையாக உள்ளது. ஆப்கானுக்கு முக்கிய ஏற்றுமதிப் பொருட்களாக பருப்புகள், மின் சாதனங்கள், பால்பொருட்கள், தேன், ரப்பர் பொருட்கள், மருந்துகள் மற்றும் இதர இயந்திர பொருள்கள் விளங்குகின்றன.மேலும் இறக்குமதி பொருள்களாக பழங்கள், உலர் பருப்பு அல்லது பழங்கள், காய்கறிகள்,  எண்ணெய் வித்துக்கள், விலை மதிப்புள்ள கற்கள் ஆகியவை உள்ளன. 2003 ஆம் ஆண்டில் இந்தியா ஆப்கானிஸ்தான் முன்னேற்றம் பொருட்டு முன்னுரிமை வாணிப  ஒப்பந்தத்தில் இவ்விரு நாடுகளும் கையெழுத்திட்டன.)

(குறிப்பு – 2003 ஆம் ஆண்டில் இந்தியா ஆப்கானிஸ்தான் முன்னேற்றம் பொருட்டு முன்னுரிமை வாணிப  ஒப்பந்தத்தில் இவ்விரு நாடுகளும் கையெழுத்திட்டன. இதன் மூலம் சுமார் முப்பத்தி எட்டு வகை இறக்குமதி பொருள்களுக்கு 50 சதவீதத்தில் இருந்து 100 விழுக்காடு வரை வரிச்சலுகைகளை இந்தியா அளித்துள்ளது குறிப்பிடத்தக்கதாகும்.)

(குறிப்பு – 2011 ஆம் ஆண்டில் இந்தியா ஆப்கானிஸ்தான் நாட்டில் இருந்து இறக்குமதி ஆகக் கூடிய அனைத்து பொருட்களுக்கும்( மது மற்றும் புகையிலை தவிர) அடிப்படை சுங்க வரியை நீக்கியது. இதன் மூலம் மேற்கூறிய அனைத்துப் பொருட்களுமே இந்திய சந்தையில் சுலபமாக விற்பதற்கு வழிவகுத்தது. ஆப்கானிஸ்தானின் மிக முக்கிய சந்தையாக இந்தியா விளங்குவதை இதன் மூலம் அறிய முடியும்.)

(குறிப்பு – ஈரானில் அமைந்திருக்கக் கூடிய சபாகர் துறைமுகத்தின் மூலம் ஆப்கானிஸ்தானிலிருந்து இந்தியாவிற்கும் ஏனைய மற்ற நாடுகளுக்கும் வாணிபம் எளிதாக மேற்கொள்ள வழி செய்யலாம். சமீபத்தில் சபாகர் துறைமுகத்தில் 85 மில்லியன் அமெரிக்க டாலர் செலவில் வர்த்தக போக்குவரத்து மையம் ஒன்றை அமைத்துள்ளது இது மற்றொரு மைல்கல் ஆகும்.)

(குறிப்பு – தங்கப் பிறை (Golden Crescent) நாடுகள் என்பது நடு ஆசியாவின் தெற்கில் உள்ள ஆப்கானிஸ்தான், தெற்காசியாவின் மேற்கு உள்ள பாகிஸ்தான் மற்றும் மேற்காசியாவின் கிழக்கில் உள்ள ஈரான் நாடுகளின் பகுதிகளைக் குறிக்கும்.)

(குறிப்பு – ஆப்கன்–தலிபான்களையும் அவர்களின் அச்சுறுத்தல்களையும் 1990களில் இந்தியா மிகப்பெரிய சவாலாகவே பார்த்தது.பாகிஸ்தான் உடனான ஆப்கானிஸ்தானின் ராணுவம் சார்ந்த உறவுமுறைகளில் பாகிஸ்தானை பலப்படுத்தியும்,  இந்தியாவை செயலிழக்கவும் செய்தன. ஆப்கானிஸ்தானில் பல்வேறு தீவிரவாத குழுக்களை அதன் எல்லைப் பகுதியில் எங்கு வேண்டுமென்றாலும் செயல்பட வைத்தது பாகிஸ்தான். முக்கிய நகரமாக லோயா பாக்டியா செயல்பட்டது.)

(குறிப்பு – 2011ம் ஆண்டில் ஆப்கானிஸ்தான் உடனான ராணுவம் சார்ந்த தொடர்பை ஒப்பந்தத்தின் மூலமாக உறுதி செய்த முதல் நாடு இந்தியா ஆகும். அமெரிக்காவின் வேண்டுகோளுக்கு உடன்பட்டு இந்தியா குறைந்த அளவிலேயே நட்புறவை கொண்டிருந்தது. மேலும் இந்தியா – ஆப்கானிஸ்தான் நட்புறவை பாகிஸ்தானின் பாதிப்பில்லாத வகையில் மட்டுமே நோக்கியது).

(குறிப்பு – ஆப்கானிஸ்தானின் நீண்ட உறுதியான காலப்பகுதி என்றால் அது 1933 தொடக்கம் 1973 வரையான அரசர் ஜாகிர் ஷாவின் ஆட்சிக்காலமாகும். ஆப்கானிஸ்தான் மன்னர் ஜாகீர் ஷாவின் ஆட்சி காலம் இந்தியாவிற்கான நட்புறவில் சிறந்த காலமாக கருதப்பட்டது)

(குறிப்பு – ஆப்கானிஸ்தானில் இருக்கக்கூடிய கனிம வளங்களை இரும்புத்தாது,  லித்தியம், குரோமியம், இயற்கை வாயு மற்றும் பெட்ரோலியத்தின் மொத்த மதிப்பீடு சுமார் 1 ட்ரில்லியன் முதல் மூன்று ட்ரில்லியன் டாலர்கள் ஆகும். ஆப்கானிஸ்தானில் மட்டும் இந்திய முதலீடு சுமார் 3 பில்லியன் டாலர்கள் இருப்பதால் இந்தியர்களையும் அவர்களது முதலீட்டையும் காப்பது ஆப்கானிஸ்தானின் தலையாய கடமையாக உள்ளது.)

(குறிப்பு – 1979ஆம் ஆண்டு சோவியத் ஆக்கிரமிப்புக்கு முன்பாகவே பல்வேறு ஒப்பந்தங்களின் வாயிலாகவும் நெறிமுறைகளின் மூலமாகவும் சோவியத் ஆதரவு அரசாங்கங்களுடன் இந்தியா நட்புறவை வளர்த்து வந்துள்ளது. இந்தியாவுடனான ஆப்கானிஸ்தானின் உறவு 1979ம் ஆண்டிலிருந்து 1989 ஆம் ஆண்டு வரை தடைபட்டிருந்தாலும் இந்தியா பல்வேறு வளர்ச்சித் திட்டங்களில் பங்குபெற்று ஆப்கானிஸ்தானின் நன்மதிப்பைப் பெற்றுள்ளது)

(குறிப்பு – இந்தியா–பாகிஸ்தான்–ஆப்கானிஸ்தான் முத்தரப்பு நட்புறவானது பரஸ்பரம் தனித்தன்மையானது என்பதை இந்தியா உறுதி ஆக்கியது.அனைத்து நாட்டு தலைவர்களுக்கும் அதன் நிலைத்தன்மை, வளர்ச்சி மற்றும் செழிப்பு ஆகியவற்றின் பங்கு இருந்தால் மட்டுமே ஆப்கானிஸ்தானில் நிலைத்தன்மை ஏற்படுத்த முடியும் என்பதை இந்தியா உணர்கிறது. ஆப்கானிஸ்தானில் மண்டல மற்றும் அன்னிய முதலீடுகளை ஈர்ப்பதற்கான முயற்சிகளை இந்தியா முன்னெடுத்து வருகிறது.)

(குறிப்பு – ஜூன் 2012 ஆம் ஆண்டு ஆப்கானிஸ்தானில் டெல்லி முதலீட்டு உச்சி மாநாடு போன்ற முன்னோடி நிகழ்வுகளின் மூலம் அதன் மக்களுக்கு வேலை வாய்ப்புகளை இந்தியா வழங்குகிறது. ஆப்கானிஸ்தானில் அமைதிக்கான திறவுகோலை கொண்டுள்ளது என்பதை உணர்ந்து ஆசியாவின் இதயமான இந்திய எல்லைக்குள் இந்த செயல்பாட்டின் மூலம் நம்பிக்கையை வளர்ப்பதற்கான நடவடிக்கைகளை இந்தியா முன்னெடுத்து வருகிறது.)

(குறிப்பு – ஆப்கானிஸ்தானில் தாலிபான் ஆட்சிக்காலத்தில் 1999 ஆம் ஆண்டு பாகிஸ்தான் தீவிரவாதிகள் இந்தியன் ஏர்லைன்ஸ் விமானம் IC-814யை கடத்தி ஆப்கானிஸ்தானத்தில் கந்தஹாருக்கு கொண்டு சென்றனர்.)

(குறிப்பு – 2015ஆம் ஆண்டு ஆப்கானிஸ்தான் ராணுவத்திற்கு, MI-25 ரக ஹெலிகாப்டர்களை இந்தியா வழங்கியது. தாக்குதல் பெரிய அளவில் நடத்த ஏதுவான இந்த வகை ஹெலிகாப்டர்களை பரிசாக அளித்து பாகிஸ்தானின், எதிர்ப்பை சம்பாதித்தது. மேலும் ஒப்பந்தத்தின் அடிப்படையில் ஆப்கான் போர் வீரர்களுக்கு பயிற்சி அளிக்கவும் இந்தியா ஒப்புக் கொண்டது.)

(குறிப்பு – இந்தியாவும் பாகிஸ்தானும் கடந்த 70 ஆண்டுகளாக அண்டை நாடுகளாக நிலப்பரப்பு கலாச்சாரம் மதம் மொழி மற்றும் தத்துவம் போன்றவைகளை பகிர்ந்துகொள்ளும் பழங்கால நாகரிகங்கள் ஆகும் இந்தியா–பாகிஸ்தான் இடையே 1947 விடுதலைக்குப் பின்பு நடைபெற்ற போர்கள் மொத்தம் மூன்று ஆகும். 1947, 1965, 1971 ஆகிய ஆண்டுகளில் இந்தியாவும் பாகிஸ்தானும் நேரடியாக போர்களில் ஈடுபட்டன)

(குறிப்பு – இந்திய சுதந்திர சட்டத்தின்படி எடுக்கப்பட்ட கொள்கை முடிவான பிரிவினை திட்டத்தின்படி, காஷ்மீர் இந்தியாவுடன் அல்லது பாகிஸ்தானுடன் இணைய முழு சுதந்திரம் பெற்றது. ஆரம்ப காலகட்டத்தில் தனி சுதந்திர நாடாக ஆசைப்பட்ட காஷ்மீர் மகாராஜா ஹரிசிங் அக்டோபர் 1947 ஆம் ஆண்டு பழங்குடியினரின் தாக்குதலால் இந்தியாவுடன் இணைய சம்மதித்தார்.)

(குறிப்பு – பாகிஸ்தானை சேர்ந்த பழங்குடியினரால் இந்தியா–பாகிஸ்தான் இடையே முதல் போரானது 1947ஆம் ஆண்டு தொடங்கியது. அப்போது ஆரம்பித்த போரில் இந்தியா ஐக்கிய நாட்டு சபையின் தலையீட்டை கோரியது. இப்போர் ஜனவரி 1, 1949ஆம் ஆண்டில் ஐக்கிய நாட்டு சபையின் தலையீட்டால் முடிவுக்கு வந்தது.)

(குறிப்பு – இந்தியா பாகிஸ்தான் இடையே ஆன முதல் 1947 ஆம் ஆண்டு நடைபெற்றது. இந்த போர் ஐநா சபையின் தலையீட்டால் 1949 ஆம் வருடம் முடிவுக்கு வந்தது. ஐக்கிய நாட்டு அமைதிகாக்கும் படையின் ஆதரவுடன் போர் நிறுத்தம் மேற்கொள்ளப்பட்டது. காஷ்மீருக்காக நடைபெற்ற நீண்ட போராகவும், செலவு குறைவான போராகவும் இது விளங்கியது.ஏனெனில் இருதரப்பு நாடுகளும் உபயோகப்படுத்திய துப்பாக்கி உபகரணங்கள் மிகக் குறைவானதாகும்.)

(குறிப்பு – 1947 ஆம் ஆண்டு போரின் தொடர்ச்சியாக காஷ்மீரில் எல்லை கட்டுப்பாடு அமல்படுத்தப்பட்டு இரு நாட்டு ராணுவமும் மதிக்கும்படியாக எல்லைக்கோடு அமைந்தது. மேலும் மூன்று பாகம் பாகிஸ்தான் எல்லையில் அமையப்பெற்றது. ஐக்கிய நாட்டு சபை கொள்கை முடிவாக பொதுவாக்கெடுப்பை சிபாரிசு செய்தது. இவ்வாக்கெடுப்பின் மூலம் காஷ்மீர் இந்தியாவுடனோ, பாகிஸ்தானுடனோ இணைவதற்கு உரிமை அளிக்கப்படுகிறது. ஆனால் அவ்வாறு நடைபெறுவதற்கு முன்னர் இரு நாடுகளும் இராணுவம் அல்லாத பகுதியாக காஷ்மீர் இருப்பதற்கு சம்மதிக்கவில்லை. 1949 ஆம் ஆண்டு இந்தியாவும் பாகிஸ்தானும் போர் நிறுத்த ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டு ஐக்கிய நாட்டு சபையின் பரிந்துரையை நிறைவேற்றியது.)

(குறிப்பு – இந்தியா பாகிஸ்தான் இடையே இதுவரை மூன்று போர்கள் நடந்துள்ளன. அவை முறையே 1947, 1965, 1971 ஆகிய ஆண்டுகளில் நடைபெற்றது. இவ்வாறு நடந்த போர்களில் 1971ம் ஆண்டில் நடந்த போர் மட்டுமே முன் பிரகடனம் செய்யப்பட்டு நடந்தது. ஏனைய போர்கள் யாவுமே எல்லையில் நடந்த சிறு சர்ச்சைகளாக பாவிக்கப்படுகின்றன. சுதந்திரம் அடைந்ததிலிருந்து இவ்விரு நாடுகளும் போரை நிறுத்தி அமைதிக்கு பாடுபட வேண்டும் என்ற கொள்கையை நிலை நிறுத்திக்கொண்டன)

(குறிப்பு – இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் இடையே 1999ஆம் ஆண்டு, கார்கில் போர் நடைபெற்றது. இந்த கார்கில் போரில் இந்தியா வெற்றி பெற்றது. அச்சமயத்தில் இவ்விரு நாடுகளும் அணு ஆயுத நாடுகளாக தங்களை பறைசாற்றிக்கொண்டன.1989ம் ஆண்டிலிருந்து பிரிவினைவாதிகள் இந்தியாவிற்கு எதிரான கிளர்ச்சியில் ஈடுபட்டதனால் பல்லாயிரக்கணக்கான மக்கள் கொல்லப்படுகிறார்கள்.)

(குறிப்பு – 1971 ஆம் ஆண்டு இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தானுக்கு இடையே நடந்த போரானது, 1972 ஆம் ஆண்டு கையெழுத்தான சிம்லா ஒப்பந்தத்தின் மூலம் முடிவுக்கு வந்தது. எல்லாம் ஒப்பந்தம் 1922 ஆம் ஆண்டு ஜூலை இரண்டாம் நாளன்று இமாச்சல பிரதேசத்தின் தலைநகரமான சிம்லாவில் கையெழுத்தானது. பாகிஸ்தான் அதிபர் சுல்பிகர் அலி பூட்டோ மற்றும் இந்திய பிரதமர் இந்திரா காந்தி ஆகிய இருவரும் இந்த ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டனர்)

(குறிப்பு – சிம்லா ஒப்பந்தத்தின் முக்கிய விதிகள் ஆவன, இரு நாடு தொடர்பான சர்ச்சைகளும் பிரச்சினைகளுக்கும் அமைதியான முறையில் உடன்படிக்கை மூலம் தீர்வு கொண்டுவருதல்,  ஐக்கிய நாட்டு சபையின் கொள்கைகளும் நோக்கங்களும் இரு நாட்டின் உறவுகளுக்கு வழிகாட்டியாக அமைதல், இந்த ஒப்பந்தம் கையெழுத்திட்ட பிறகு 30 நாட்களுக்குள் படைகளைத் திரும்பப் பெறுதல், இரு நாடுகளின் தேசிய ஒருமைப்பாடு, நிலபரப்பு, அரசியல், சுதந்திரம் இ, றையாண்மை, சமத்துவம் போன்றவைகளை மதித்தல் போன்றவைகள் ஆகும்)

(குறிப்பு – 2019ஆம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் 5 ஆம் நாள் அன்று இந்திய குடியரசு தலைவர் உறுப்பு 370(1)க்கு ஒப்புதல் அளித்தார். இதன்படி உறுப்பு 370 இன் கீழ் உள்ள அனைத்து சலுகைகளும் திரும்பப் பெறப்பட்டது. ஆனாலும் விதி 370(1)ன் கீழே சில திருத்தங்கள் ஏற்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது இந்தத் திட்டங்களின் கீழ் இந்திய அரசமைப்பின் அனைத்து விதிகளும் ஜம்மு மற்றும் காஷ்மீர் மாநிலத்திற்கு பொருந்துமாறு மாற்றப்பட்டுள்ளது.)

(குறிப்பு – 1984 ஆம் ஆண்டிலிருந்து இந்தியா பாகிஸ்தான் போர் படைகள் உலகிலேயே மிகவும் உயரமான போர்க்களமான சியாச்சின் பனி மலையில் தங்களது எல்லைகளை பாதுகாத்து அப்பிரச்சினைக்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்க போராடும் நிலையில் இதுவரை ஏமாற்றமே மிஞ்சுகிறது.சியாச்சின் பனியாறு (Siachen Glacier) இமாலய மலைகளில் காரகோரம் மலைத்தொடரின் கிழக்குப் பகுதியில் (35.421226°N 77.109540°E) உள்ளது. இது இந்திய–பாகிஸ்தான் எல்லைக்கோடு முடியும் என்.ஜெ.9842 என்ற இடத்துக்கு வடகிழக்கில் அமைந்துள்ளது)

(குறிப்பு – பாகிஸ்தானின் அடுக்கடுக்கான தாக்குதலுக்கு பதிலடி கொடுக்கும் வகையில் இந்தியாவின் குறைந்த பாதிப்புள்ள செயல்முறை திட்டமே “துல்லிய தாக்குதல்” என அழைக்கப்படுகிறது. இந்த வகை தாக்குதலின் அம்சங்களாவன, இவ்வகை தாக்குதல் குறிப்பிட்ட ராணுவ தளவாடங்களை குறி வைத்தல், குடிமை பகுதிகளுக்கு குறைந்த சேதாரத்தை அளித்தல், குறைந்த அல்லது மனித சேதமில்லாத தாக்குதல்கள் நடத்துதல் போன்றவை ஆகும்.)

(குறிப்பு – காஷ்மீரில் இருந்து உருவாகும் ஆறுகள் பாகிஸ்தானின் சிந்து நதி ஆற்றுப்படுகைகள் செல்லும் பட்சத்தில் நீர் பகிர்வில் கருத்து ஒற்றுமையின்மை எழுகிறது. 1960 ஆம் ஆண்டில் ஒப்பந்தம் செய்யப்பட்ட சிந்துநதிநீர் உடன்படிக்கையின்படி, மூன்று கிழக்கு ஆறுகளில் இருந்து வரும் நீர் இந்தியாவிற்கும், மேற்கு ஆறுகள் மூன்றிலிருந்து இருந்து வரக்கூடிய நீர் பாகிஸ்தானுக்கும் உபயோகப்படுத்தலாம் என உறுதி செய்யப்பட்டுள்ளது. இது சிந்து நதி நீர் உடன்படிக்கை என அழைக்கப்படுகிறது)

(குறிப்பு – சர் கிரீக் பாதை என்பது ஒரு குறுகிய நீர் பாதை ஆகும். எனினும் இது இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தானுக்கு இடையே ஆன, பொருளாதாரத்துவ பாதையாகவும் முக்கிய சர்ச்சையாகவும் பார்க்கப்படுகிறது.1908ஆம் ஆண்டு கிரிக் பகுதியில் விறகு சேகரிப்பதற்காக கட்ச் பகுதியின் ராவ் ஆட்சியாளர்களுக்கும், சிந்து ஆட்சியாளர்களுக்கும் இடையே இந்த பிரச்சனை துவங்கியது. அது இன்று வரை தொடர்கிறது)

(குறிப்பு – 1908ஆம் ஆண்டு கிரிக் பகுதியில் விறகு சேகரிப்பதற்காக கட்ச் பகுதியின் ராவ் ஆட்சியாளர்களுக்கும், சிந்து ஆட்சியாளர்களுக்கும் இடையே இந்த பிரச்சனை துவங்கியது.1914ஆம் ஆண்டு மும்பை அரசாங்கத்தின் தீர்மான வரைபடமானது, கிரிக் பகுதியின் கிழக்கு கடற்கரை பகுதியை எல்லையாக வைத்தது. ஆனால் அந்த தீர்மானத்தின் பத்தாவது பத்தியானது கால்வாயின் நடுப்பகுதி அதன் எல்லை என்கிறது. இந்தப் பகுதிகள் முழுவதும் மும்பை மாகாணத்தின் அதிகார வரம்பிற்குள் வருபவைகள் ஆகும்)

(குறிப்பு – காஷ்மீர் மற்றும் சியாச்சின் மட்டுமல்லாது சிலபல முக்கிய பிரச்சனைகளும் இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் நாடுகளை சுற்றி வலம் வருகின்றன. 70 ஆண்டுகளாக சர் கிரீக் பிரச்சனை தீர்வின்றி கிடப்பில் போடப்பட்டுள்ளது. சர் கிரீக் என்பது 96 கிலோ மீட்டர் நீர் பிரச்சினையாக கட்ச் வளைகுடா பகுதியில் அமைந்துள்ளது. இதன் உண்மையான பெயர் பான்கங்கா ஆகும். பிரிட்டிஷ் பிரதிநிதி சர் கிரீக் என்பவருக்குபின் அவர் பெயர் மாற்றம் ஆகியுள்ளது)

(குறிப்பு – சுதந்திரத்திற்கு முன்பு சர் கிரிக் என்னும் இடம் மும்பை மாகாணத்தின் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் இருந்தது.சுதந்திரத்திற்குப் பின்பு கட்ச் இந்தியாவின் பகுதியாகவும், சிந்து பாகிஸ்தானின் மாகாணமாகவும் பிரிந்தது. இடம் மற்றும் எல்லை தொடர்பான பிரச்சனை மட்டுமல்லாது இந்த இடம் மீன் வளம் அதிகம் உள்ள பகுதியாக திகழ்கிறது. இது மட்டுமல்லாது சர் கிரீக் நீர்நிலையில் இயற்கை வாயு மற்றும் எண்ணெய் வளம் மிகுந்து உள்ளது. எனவே இந்த இரு நாடுகளும் தீர்வு காணமுடியாமல் முடிவில்லாத பிரச்சினையில் ஈடுபட்டுள்ளனர்.)

(குறிப்பு – 1997ஆம் ஆண்டு இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் இடையே இணக்கமான பேச்சுவார்த்தை தொடங்கியது. இதில் கிரிக் பகுதியை குறித்த சிக்கல் தீர்மானமும் அடங்கும்.2005 முதல் 2007ஆம் ஆண்டில் சர்கிரிக் பகுதியில் இரண்டு சுற்று கூட்டுறவு எல்லை அளவீடானது இந்தியா பாகிஸ்தான் கூட்டு நடவடிக்கை குழுவால் மேற்கொள்ளப்பட்டது. 2008 ஆம் ஆண்டு இஸ்லாமாபாத்தில் நடைபெற்ற நான்காவது இணக்கப்  பேச்சுவார்த்தையில் இரு தரப்பும் கூட்டாக அளவீடு செய்ய ஒத்துக் கொண்டது.).

(குறிப்பு – 2001 ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் ஒன்றாம் நாள், ஜம்மு காஷ்மீர் சட்டசபையின் அருகே கார் குண்டு வெடித்ததில் 22நபர்கள் உயிரிழந்தனர். நவம்பர் 2008 ஆம் ஆண்டு லஷ்கர் இ தொய்பாவின் தாக்குதலால் மும்பையில் 12 இடங்களில் துப்பாக்கிச்சூடு நடைபெற்றது. 2016 ஆம் ஆண்டு ஜம்மு காஷ்மீரில் உள்ள யூரி என்னும் இடத்தில் நடந்த தாக்குதலில் 18 பேர் கொல்லப்பட்டனர். 2019ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி 14 ஆம் நாள் காஷ்மீரில் உள்ள புல்வாமா மாவட்டத்தில் ராணுவத்தினர் மீது நடத்தப்பட்ட தாக்குதலில் 38 மத்திய ரிசர்வ் போலீஸ் படையினர் படுகொலை செய்யப்பட்டனர்)

(குறிப்பு – 2019ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி 14 ஆம் நாள் காஷ்மீரின் புல்வாமா மாவட்டத்தில் ராணுவப்படை வாகனங்கள் தற்கொலை தீவிரவாத வாகனம் மோதியதில் அந்த இடத்திலேயே 38 மத்திய ரிசர்வ் போலீஸ் படையினர் படுகொலை செய்யப்பட்டனர். தேசிய நெடுஞ்சாலையில் நடந்த இந்த கோர சம்பவத்தில் பயங்கரவாதி கொல்லப்பட்டார். பாகிஸ்தானின் இஸ்லாமிய தீவிரவாதக் குழுவான ஜெய்ஷ் – இ – முகமது இந்த நிகழ்வுக்கு பொறுப்பேற்றது) 

(குறிப்பு – 1947 ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் 14 மற்றும் 15 தேதிகளில் முறையே  பாகிஸ்தான் மற்றும் இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்தது. இதன் பின்னர்  பாகிஸ்தானின் பழங்குடியினர் ஆரம்பித்த தாக்குதலால் இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் இடையே 1947 ஆம் ஆண்டு முதல் போர் வெடித்தது. 1954 ஆம் ஆண்டு ஜம்மு காஷ்மீர் மாநிலம் இந்தியாவுடன் இணைவதற்கு உண்டான ஒப்புதல் மாநில சாசன சட்டத்தின் மூலமாக நிறைவேற்றப்பட்டது. 1962 ஆம் ஆண்டு இந்தியாவுக்கும் சீனாவுக்கும் இடையே போர் வெடித்தது. இதன் பின்னர் 1965 ஆம் ஆண்டு இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தானுக்கு இடையே இரண்டாவது போர் நிகழ்ந்தது.)

(குறிப்பு – 1965 ஆம் ஆண்டு இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தானுக்கு இடையே ஆன இரண்டாவது போரின் முடிவில், தாஷ்கண்ட் ஒப்பந்தம் மேற்கொள்ளப்பட்டது. 1966 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி 10 ஆம் நாள், இந்திய பிரதமர் லால்பகதூர் சாஸ்திரியும், பாகிஸ்தான் அதிபர் அயூப்கானும் தாஷ்கண்ட் ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டு பொருளாதார மற்றும் தூதரக உறவுகளை மீட்பதற்கு உறுதி கொண்டனர்.)

(குறிப்பு – 1988 ஆம் ஆண்டு இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் ஆகிய நாடுகள் தங்களது அணு ஆயுத தளங்களை தாக்காமல் இருப்பதற்கு உறுதி எடுத்துக்கொண்டன. 1989ஆம் ஆண்டு காஷ்மீரில் ஆயுத எதிர்ப்பு நடவடிக்கைகள் தொடங்கின. 1992ஆம் ஆண்டு இரு நாடுகளும் ரசாயன ஆயுதங்களை தடை செய்வதற்கு கூட்டுப் பிரகடனத்தில் கையெழுத்திட்டன)

(குறிப்பு – 1998 ஆம் ஆண்டு பொக்ரானில் இந்தியா 5 அணு ஆயுத சோதனைகளை மேற்கொண்டது. இதனை எதிர்த்து பாகிஸ்தான் தனது சாகை குன்றுகளில் 6 அணு ஆயுத சோதனைகளை நடத்தியது. இதன் பின்னர் 1999 ஆம் ஆண்டு இந்திய பிரதமர் வாஜ்பாய், பாகிஸ்தான் பிரதமர் நவாஸ் ஷெரீபும் லாகூரில் சந்தித்து பேச்சுவார்த்தை நடத்தினர்.)

(குறிப்பு – 2012 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் மாதம் பாகிஸ்தானின் குடிமகனாக கசாப் தூக்கிலிடப்பட்டார். மும்பை தாக்குதல் தீவிரவாதியான இவர் சம்பவம் நடந்து நான்கு ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் தூக்கிலிடப்பட்டார். 2016ம் ஆண்டு பாகிஸ்தான் நிர்வாக காஷ்மீரில் செப்டம்பர் மாதம் இந்தியாவின் சார்பில் துல்லிய தாக்குதல் மேற்கொள்ளப்பட்டது.)

(குறிப்பு – வங்கதேசத்துடன் வரலாற்று ரீதியான உறவு முறைக்கு அடித்தளமாக 1947 க்கு முன்பாக அமைந்த இந்தியாவின் நிலப்பரப்பில் பார்க்கலாம். இருநாட்டு மக்களின் கலாச்சாரம் மதம் மற்றும் மொழி ஆகியவை இடையே பல்வேறு ஒற்றுமைகளைக் காண முடியும். இந்த இரு நாடுகளின் தேசிய கீதமும் கவிஞர் ரவீந்திரநாத் தாகூரால் எழுதப்பட்டதாகும்.வங்கதேசத்தின் உருவாக்கம் இந்தியாவின் மூலமாக என்பது தெற்காசிய நாடுகளின் மைல்கல் சாதனை ஆகும்.)

(குறிப்பு – 1970 ஆம் ஆண்டு பாகிஸ்தானிய தேசிய தேர்தலில் அவாமி லீக் கட்சி பெரும்பான்மை பெற்றது ஆனால் மேற்கு பாகிஸ்தான் அந்த வெற்றியை அங்கீகரிக்காமல் அவாமி லீக் கட்சியினரை மிகவும் மோசமான அணுகுமுறையில் அடக்கியது. இந்த நிலைமை கிட்டத்தட்ட போர்க்களம் போன்ற சூழ்நிலையில் கிழக்கு பாகிஸ்தானில் உருவாக்கி “முக்தி வாஹினி” என்ற சுதந்திர இயக்க குழு உருவாக வழிவகுத்தது. 1971 ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதம் வங்கதேசம் சுதந்திரம் பெற்று தனிநாடாக மாறியது.)

(குறிப்பு – 1971ம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதம் புதியநாடாக வங்கதேசம் அறிவிக்கப்பட்ட பிறகு இந்தியாவிற்கு அண்டை நாடுகளின் உறவை வலுப்படுத்துவதற்கு நிர்ப்பந்தமாக மாறியது. ஜனவரி மாதம் 1972 ஆம் ஆண்டு ஷேக் முஜிபுர் ரகுமான் பிரதமராக பதவியேற்ற பிறகு, இந்திய வங்கதேச உறவுகளில் பொற்காலமாக விளங்கியது. இந்தியா வங்கதேசம் நட்புறவு ஒப்பந்தம் கையெழுத்திடப்பட்டது.)

(குறிப்பு – பல்வேறுபட்ட இந்தியா வங்கதேச உறவுகளின் பிரச்சனைகளில் மேற்கு வங்காளத்தில் உள்ள பராக்கா அணை முக்கியமானதாக கருதப்படுகிறது. இந்த அணை வங்கதேசத்திலிருந்து 2 மைல்கள் தொலைவில் அமைந்துள்ளது. ஹூக்ளி ஆற்றை சுத்தப்படுத்துவதற்கு, அதில் வண்டல் மண் தேங்காமல் இருப்பதற்கும், பராக்கா தடுப்பணை உபயோகமாக உள்ளது.)

(குறிப்பு – இந்தியாவின் மாநிலங்களான மேற்கு வங்காளம், மேகாலயா, மிசோரம், அசாம் மற்றும் திரிபுரா போன்ற மாநிலங்கள் வங்கதேசத்துடன் 4096 கிலோமீட்டர் எல்லையை பகிர்ந்து கொள்கிறது.)

(குறிப்பு – இந்தியா வங்கதேசம் எல்லைக்கோடானது 2979 கிலோ மீட்டர் நீளத்தையும் 1,116 கிலோ மீட்டர் ஆற்று வழியையும் உள்ளடக்கியது ஆகும். இந்த எல்லை 54 ஆறுகளையும் உள்ளடக்கியது. பிரம்மபுத்திரா உள்பட இந்தியாவின் மேற்கு வங்காளம், மிசோராம், மேகாலயா, அசாம் மற்றும் திரிபுரா போன்ற மாநிலங்கள் வங்கதேசத்துடன் 4096 கிலோமீட்டர் எல்லையை பகிர்ந்து காணப்படுகின்றன.)

(குறிப்பு – டீஸ்டா, காங்சே பனிப்பாறையில் இருந்து கிட்டத்தட்ட 7068மீட்டர் உயரத்தில் கிழக்கை நோக்கி சிக்கிம், மேற்கு வங்காளம் மற்றும் வங்கதேசத்திற்கு பாயக்கூடியதாக உள்ளது. இந்த நதியானது வங்கதேசத்திற்கு நுழையும் போது பிரம்மபுத்திரா நதியோடு கலந்து பின் வங்காளவிரிகுடாவில் முடிகிறது.)

குறிப்பு – டீஸ்டா நதியின் குறுக்கே 1979-ம் ஆண்டு மேற்கு வங்காள அரசு தடுப்பணையை கட்டியது. இதற்கு எதிர்ப்பாக  வங்கதேச அரசு அந்த நாட்டின் நெற்களஞ்சியமான ராக்பூர் மாகாணம் பாதிப்பதாக வாதிட்டது.)