இந்திய தேசிய இயக்கத்தின் இறுதிக்கட்டம் Online Test 12th History Lesson 7 Questions in Tamil

(குறிப்பு: பிரிட்டிஷார் காங்கிரசின் அனைத்துத் தலைவர்களையும் கைது செய்ததோடு, வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கத்தையும் இருப்புக்கரங்கொண்டு அடக்கினர். காந்தியடிகள் மே 1944 வரை சிறையில் கடும் நெருக்கடிகளுக்கு உட்படுத்தப்பட்டார்.)

(குறிப்பு: இந்தியாவிற்கு புறப்படும் முன்பாக கிரிப்ஸ், பிரிட்டிஷாரின் கொள்கை நிலைப்பாடு இந்தியாவை பொறுத்தமட்டில் ‘விரைவில் சுயாட்சியை உணர்த்தும் அரசுமுறையை நிறுவுதல்’ என்று மொழிந்தார். ஆனால் அவர் பேச்சுவார்த்தையைத் துவக்குவதற்கு முன்பாக வெளியிட்ட வரைவில் விடுதலை பற்றிய உறுதியான நிலைப்பாடு ஏதும் இருக்கவில்லை.)

(குறிப்பு: காந்தியடிகள் டிசம்பர் 1940 இல் தனிநபர் சத்தியாகிரக இயக்கம் முடிவுக்கு வந்ததாக அறிவித்தார்.)

(குறிப்பு: காந்தியடிகள் இந்த குழு சத்தியாகிரகத்தை ஆகஸ்ட் 1941 இல் திரும்பப்பெறுவதாக அறிவித்தார்.)

(குறிப்பு: லின்லித்கோ பிரபுவின் ஆகஸ்ட் நன்கொடை வெளிவந்த நாள் 1940 ஆகஸ்ட் 8.)

(குறிப்பு: காங்கிரசிற்குள் சுபாஷ் சந்திரபோஸ் ஓரங்கட்டப்பட்டதால் அவ்வமைப்பின் முக்கிய மேல்மட்டத் தலைவர்கள் அவரோடு ஒத்துழைக்க மறுத்தனர். அதனால் கல்கத்தா காங்கிரஸ் மாநாட்டில் போஸ் பதவி துறப்பு செய்தார்.)

(குறிப்பு: காங்கிரசின் தலைவர் பதவியிலிருந்து போஸ் விலகினாலும் காங்கிரசிற்குள் செயலாற்ற விரும்பி ஃபார்வர்டு பிளாக் கட்சியை உருவாக்கினார்.)

(குறிப்பு: இஸ்லாமியர்களுக்கான தனிநாடு என்ற கோரிக்கையின் துவக்கம் 1930களில் கிழக்கு மற்றும் வடமேற்கு இந்தியாவில் தனிப்பகுதி அல்லது சில பகுதிகள் என்ற நிலையிலிருந்து லாகூர் தீர்மானத்தின் மூலம் இது ஒரு முக்கிய கட்டத்தை எட்டியது.)

(குறிப்பு: இந்தியாவில் போஸ் ஒருவர் மட்டுமே நேசநாடுகளோடு ஒத்துழையாமல் அச்சு நாடுகளை ஆதரித்தார்.)

(குறிப்பு: கிரிப்ஸ் முன்மொழிவில் பாகிஸ்தான் பற்றி குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது.)

(குறிப்பு: மே 1942இல் காந்தியடிகள் பெரும் மக்கள் போராட்டத்தை முன்னெடுக்க முனைந்த நேரத்தில் C. இராஜாஜியும் நேருவும் தயக்கம் காட்டினர்.)

(குறிப்பு: இத்தீர்மானத்தை ஏற்றுக் கொள்ள மறுத்த இராஜாஜியும் புலாபாய் தேசாயும் காங்கிரஸ் செயற்குழுவில் இருந்து பதவித் துறப்பு செய்தனர். நேருவும் அதே நிலைப்பாட்டைக் கொண்டிருந்த போதும் செயற்குழுவின் பெரும்பான்மை முடிவுக்குக் கட்டுப்பட்டார்.)

(குறிப்பு: மேற்கண்ட கூற்றை காந்தியடிகள் 1942 மே 16 இல் கூடிய பத்திரிகையாளர் சந்திப்பில் வெளிப்படுத்தினார். அதன்பின் அவர் மக்களை நோக்கி “செய் அல்லது செத்துமடி” என்று கூறி “முடிவை நோக்கிய ஒரு சண்டையாகக்“ கருதி தனது மறுப்பியக்கத்தைத் துவக்கினார்.)

(குறிப்பு: ஜாம்ஷெட்பூரில் உள்ள டாடா எஃகு தொழிற்சாலையில் வேலை நிறுத்தப் போராட்டம் ஆகஸ்ட் 20 இல் துவங்கி 13 நாட்கள் நடைபெற்றது.)

(குறிப்பு: மேற்கண்ட தாக்குதல்கள் நாடு முழுவதும் பரவியபோதும் கிழக்கு ஒருங்கிணைந்த மாகாணங்களிலும் பீகார், மகாராஷ்டிரா மற்றும் வங்காளப் பகுதிகளிலும் அதிதீவிரமாக பின்பற்று வந்தது.)

(குறிப்பு: வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கத்தின் போது புரட்சியாளர்கள் தங்கள் கட்டுப்பாட்டுக்குள் இருந்த பகுதிகளில் ‘தேசியவாத அரசை’ நிறுவிவிட்டதாக பறைசாற்றிக் கொண்டனர். இதற்கு உதாரணம் தம்லுக் ஜாட்டியா சர்க்கார் ஆகும். சதாராவிலும் ஓர் இணை அரசாங்கம் செயல்பட்டது.)

(குறிப்பு: காந்தியடிகளின் இந்த உண்ணாவிரதம் வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கத்திற்கு ஒரு திருப்புமுனையாக அமைந்து இயக்கத்திற்கு (சில நெறிமுறைகளுக்கு உட்பட்ட வன்முறைக்கும்) வலுவேற்றியது.)

(குறிப்பு: R.H. நிப்ளெட் தனது நாட்குறிப்பில் குறித்து வைத்தப் பதிவின்படி ‘பிரிட்டிஷார் காவல்துறையினரின் மூலமாகப் பல கிராமங்களைத் தீக்கிரையாக்கியதோடு பல மைல்களுக்கு தீயைப் பரவவிட்டு ‘வெள்ளை பயங்கரத்தை’ அரங்கேற்றி அடக்குமுறையே ஆட்சிமுறை என்ற அளவுக்கு அக்காலகட்டத்தில் நடந்து கொண்டார்கள்’ என அறிய முடிகிறது.)

(குறிப்பு: இதே காலத்தில் காவல்துறையினரின் துப்பாக்கிச் சூட்டுக்குப் பலியானவர்களின் எண்ணிக்கை 1060 ஆனது. அரசின் 208 காவல் கண்காணிப்பு நிலைகளும் 332 இருப்புப்பாதை நிலையங்களும் 945 அஞ்சல் அலுவலகங்களும் முற்றிலுமாக அழிக்கப்படவும் சேதத்திற்கு உட்படுத்தப்படவும் வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்க நடவடிக்கைகள் காரணமாக அமைந்தன.)

(குறிப்பு: இரகசிய வானொலி ஒலிபரப்பி பம்பாயில் ஓரிடத்தில் என்றில்லாமல் நகரின் பல்வேறு பகுதிகளுக்கு இடம் மாற்றப்பட்டுக்கொண்டே இருந்தது. இதன் ஒலிபரப்பு மதராஸ் வரை கேட்கப்பட்டது.)

(குறிப்பு: உடல்நலம் சார்ந்த காரணங்களுக்காக சிறையிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்ட காந்தியடிகள் தனது ஆக்கபூர்வமானச் செயல் திட்டங்களை மேற்கொள்ளலானார்.)

(குறிப்பு: ஜப்பானியர்களின் ஆதிக்கத்திலிருந்த பகுதியில் வாழ்ந்த இந்தியர்கள் இந்திய தேசிய இராணுவத்தையும் மோகன் சிங்கையும் ஒரு பாதுகாவலராகப் பார்த்தாலும் அவருடன் இருந்த அதிகாரிகள் இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் அழைப்புவிடுத்தாலொழிய இந்தியா மீது படைநடத்தி செல்லப்போவதில்லை என்ற நிலைப்பாட்டை எடுத்தனர்.)

(குறிப்பு: போஸ் சிங்கப்பூரிலிருந்து டோக்கியோ சென்று பிரதமர் டோஜோவைச் சந்தித்தார். இந்தியாவை ஆக்கிரமிக்கும் எண்ணம் ஜப்பானுக்கு இல்லை என்று ஜப்பானிய அரசர் அறிவித்தார். எனவே போஸ் சிங்கப்பூருக்கு திரும்பி தற்காலிக அரசை ஏற்படுத்தினார்.)

(குறிப்பு: இத்தற்காலிக அரசு பிரிட்டன் மீதும் பிற நேச நாடுகள் மீதும் போர் அறிவிப்பு செய்தது. அச்சு நாடுகள் போசின் தற்காலிக அரசை தமது நட்பு வளையத்துக்குள் ஏற்றுக்கொண்டன.)

(குறிப்பு: டாக்டர் லட்சுமி என்பவர் மருத்துவராகப் பணியாற்றியவரும் சென்னையைச் சேர்ந்த சுதந்திரப் போராட்ட வீரருமான அம்மு சுவாமிநாதனின் மகள் ஆவார்.)

(குறிப்பு: சுபாஷ் சந்திர போஸ் 1944 ஜூலை 6 இல் தனது ஆசாத் ஹிந்த் ரேடியோவின் மூலம் ரங்கூனிலிருந்து காந்தியடிகளை நோக்கிய ஒரு உரையை ஆற்றினார். காந்தியை “தேசத்தின் தந்தையே“ என்று அழைத்த அவர் இந்தியாவின் கடைசி விடுதலைப் போருக்கு அவர்தம் ஆசியைக் கோரினார்.)

(குறிப்பு: ஐரோப்பாவில் தொடர்ந்து நடந்தப் போரில் ஜெர்மனியே வெல்லும் என்று போஸ் நம்பினார். அவர் அச்சு நாடுகளோடு கைக் கோர்ப்பதன் மூலம் இந்தியா சுதந்திரம் பெறமுடியும் என்ற சிந்தனையை வளர்த்தெடுத்தார்.)

(குறிப்பு: காந்தியடிகளின் குரலுக்கு இசைந்து ஒத்துழையாமை இயக்கத்தின் பின்புலத்தில் 1920களின் ஆரம்பத்தில் தனது சட்டப்பணிகளைத் துறந்த ஜவஹர்லால் நேரு, நீண்ட இடைவெளிக்குப் பின் தனது கருப்பு அங்கியை அணிந்து இந்திய தேசிய இராணுவ வீரர்களின் சார்பில் வழக்கில் ஆஜரானவர்.)

(குறிப்பு: காலனிய ஆட்சியாளர்கள் 39.         ஷெகல், தில்லான், ஷா நவாஸ்கான் ஆகிய இந்திய தேசிய இராணுவத்தின் மூன்று முக்கிய அதிகாரிகளை பிரித்தெடுத்து விசாரணை நடத்தியது. இந்திய நாட்டின் பத்திரிகைகள் யாவும் இவ்விசாரணையை உணர்ச்சிகரமாகப் பிரசுரித்ததோடு தலையங்கங்கள் அனைத்திலும் அவர்தம் விடுதலைக்காகக் கோரிக்கை வைத்தன.)

(குறிப்பு: B.C. தத் என்பவர் HMIS தல்வார் என்ற போர்க் கப்பலில் மாலுமியாகப் பணியாற்றியவர். ஆங்கிலத்தில் ரேட்டிங் என்று வழங்கப்பட்ட இப்பதவிப் பெயரே பல்வேறுபட்ட போர் கப்பல்களிலும் இராயல் இந்திய கடற்படையின் போர்கப்பல்களிலும் பணியாற்றிய மாலுமிகளைக் குறிப்பதாக அமைந்தது.)

(குறிப்பு: மார்ச் 23, 1940இல் (குறிப்பு: மார்ச் 23, 1940இல் நிறைவேற்றப்பட்ட லாகூர் தீர்மானம் பின்வருமாறு கூறுகிறது: “ பூகோளரீதியில் தொடர்ச்சியாக அமையப்பெற்ற பகுதிகள் பிரிக்கப்பட்டும் தேவைக்கேற்ப இந்தியாவின் வடமேற்கிலும் கிழக்குப் பகுதியிலும் எண்ணிக்கை அளவில் இஸ்லாமியப் பெரும்பான்மை இருப்பது போன்றப் பகுதிகளை உருவாக்கி இவையாவற்றையும் இணைத்து தன்னாட்சியும் இறையாண்மையும் கொண்டவைகளாக மாற்றி அதிலிருந்து ஒரு தனிநாட்டை உருவாக்க வேண்டும்“.)

(குறிப்பு: சிம்லா மாநாட்டிற்கு முகாந்திரம் அமைக்கும் பொருட்டு மார்ச், 1945இல் லண்டன் சென்ற வேவல் பிரபு சர்ச்சிலிடம் போருக்குப் பின் எழும் நெருக்கடியைச் சமாளிக்க காங்கிரஸையும், முஸ்லீம் லீக்கையும் இணைத்து ஆட்சியமைக்க ஒப்புதல் பெற்றார்.)

(குறிப்பு: அரசப் பிரதிநிதியின் குழுவிற்கு உறுப்பினர்களை அனுப்புவதில் இந்திய தேசிய காங்கிரசிற்கும், முஸ்லிம் லீக்கிற்கும் இருந்த உரிமை பற்றியப் பிரச்சனையை முன்வைத்தே சிம்லா மாநாட்டில் பேச்சுவார்த்தை முறிவடைந்தது.)

(குறிப்பு: இம்மாநாட்டில் முதன்முறையாக அதன் பூகோள வரையறையையும் வெளிப்படுத்திய முஸ்லிம் லீக் வடகிழக்கில் வங்காளத்தையும், அசாமையும் போன்று வடமேற்கில் பஞ்சாப், வடமேற்கு எல்லை மாகாணம், சிந்து, பலுசிஸ்தான் ஆகிய முஸ்லிம் மக்கள்தொகை அதிகம் கொண்ட பகுதிகளைச் சுட்டிக்காட்டியது.)

(குறிப்பு: இந்திய நாட்டிற்கென்று நியமிக்கப்பட்டிருந்த அரசு செயலரான சர். ஸ்டாஃப்போர்டு கிரிப்ஸ், A.V. அலெக்ஸாண்டர், பெதிக் லாரன்ஸ் ஆகியோர்களை உறுப்பினர்களாகக் கொண்ட அமைச்சரவை தூதுக்குழு இந்தியா வந்தடைந்து முழு அதிகார மாற்றத்தை ஏற்படுத்துவதற்குத் தேவையான அரசை உருவாக்க முன்வந்தது.)

(குறிப்பு: 1946 ஜூலை 29 இல் பேசிய ஜின்னா முஸ்லீம் லீக் அமைச்சரவை தூதுக்குழுவின் முன்மொழிவை நிராகரிப்பதாக அறிவித்தார்.)

(குறிப்பு: அரசப் பிரதிநிதியால் அழைக்கப்பட்டவர்கள்

காங்கிரஸ் சார்பாக ஜவஹர்லால் நேரு, வல்லபாய் படேல், இராஜேந்திர பிரசாத், இராஜாஜி மற்றும் ஹரி கிருஷ்ண மஹ்தப் ஆகியோரும் முஸ்லிம் லீக் சார்பாக முகம்மது அலி ஜின்னா, லியாகத் அலி கான், முகம்மது இஸ்மாயில் கான், குவாஜா சர் நிஜாமுதீன் மற்றும் அப்துல் ரப் நிஷ்தர் ஆகியோரும், சீக்கியர்கள் சார்பாக சர்தார் பல்தேவ் சிங்கும், பார்சிகளின் சார்பில் சர் N.P. இஞ்சினியரும் ஒடுக்கப்பட்ட வகுப்பினர் சார்பாக ஜெகஜீவன்ராமும் இந்திய கிறித்தவர்கள் சார்பாக ஜான் மத்தாயும் ஆவர்.)

(குறிப்பு: இதற்கு 1946 ஜூலை 29 இல் முஸ்லிம் லீக் எதிர்ப்பு தெரிவித்ததோடு தாங்கள் சட்டசபையில் பங்கெடுக்கப் போவதில்லை என்று அறிவித்தது. இதற்கு ஆங்கிலேய நிர்வாகம் கடுமையான எதிர்வினையாற்றியது.)

(குறிப்பு: நேருவோடு கலந்தாலோசித்த பின் 1946 ஆகஸ்ட் 25இல் தேசிய இடைக்கால அரசின் 12 உறுப்பினர்களின் பெயர்களும் அறிவிக்கப்பட்டது.)

(குறிப்பு: இடைக்கால அரசின் 12 உறுப்பினர்கள்

நேரு, வல்லபாய் படேல், இராஜேந்திர பிரசாத், ஆசப் அலி, இராஜாஜி, சரத் சந்திர போஸ், ஜான் மத்தாய், சர்தார் பல்தேவ் சிங், சர் ஷாஃப்த் அகமது கான், ஜெகஜீவன் ராம், சையது அலி ஸாகீர் மற்றும் குவர்ஜி ஹொர்முஸ்ஜி பாபா.)

(குறிப்பு: ஐந்து இந்துக்கள், மூன்று முஸ்லிம்கள், பட்டியல் இனம், இந்திய கிறித்தவர்கள், சீக்கியர்கள், பார்சிகள் போன்றோரில் இருந்து தலா ஒரு நபர் என்ற அடிப்படையில் இடைக்கால அரசின் உறுப்பினர் பட்டியல் அமைக்கப்பட்டிருந்தது.)

(குறிப்பு: நேரடி நடவடிக்கை நாள் கலவரத்தின் காரணமாக காந்தியடிகள் கல்கத்தாவை வந்தடைந்து அங்கே பேலிகாத்தா என்ற மிகவும் மோசமாகப் பாதிக்கப்பட்ட பகுதியின் புறக்கணிக்கப்பட்ட ஒரு வீட்டில் தங்க முடிவு செய்தார். பின் 1946 செப்டம்பர் 9 இல் டெல்லியை வந்தடைந்த காந்தி இஸ்லாமியர்களும் இந்தியர்களே என்று வலியுறுத்தினார்.)

(குறிப்பு: இதன் பின் ஒரு இனக்கலவரம் வெடித்துக் கிளம்பியபோது அது பம்பாயையும், அகமதாபாத்தையும் கடுமையாகத் தாக்கியது. வேவல் பிரபு மற்றுமொரு சுற்றுப் பேச்சுவார்த்தையை நடத்தி நேருவின் ஆலோசனையைப் பெற்று மீண்டும் முஸ்லிம் லீக்கை இடைக்கால அரசில் பங்கெடுக்க அழைப்புவிடுத்தார். முஸ்லிம் லீக் அவரது அழைப்பை ஏற்றாலும் ஜின்னா அமைச்சரவையில் பங்கெடுக்க மறுத்துவிட்டார்.)

(குறிப்பு: மறுசீரமைக்கப்பட்ட இடைக்கால அரசின் அமைச்சரவையில் முஸ்லிம் லீக் சார்பில் பங்குபெற்றோர் லியாகத் அலி கான், I.I.சுந்துரிகர், A.R. நிஷ்தர், கஸன்பர் அலி கான் மற்றும் ஜோகேந்திர நாத் மண்டல் ஆகியோர் ஆவர்.)

(குறிப்பு: இஸ்லாமியருக்கு ஒதுக்கப்பட்ட மொத்த இடங்களில் ஒன்று நீங்கலாக 76 இடங்களை முஸ்லிம் லீக் பெற்றிருந்தது. எனினும் சட்டசபையில் பங்கெடுப்பதைப் புறக்கணிக்க அது முடிவு செய்தது.)

(குறிப்பு: இந்த நிதி நிலை அறிக்கையில் தொழிற்சாலைகள் மீதும், தொழில்கள் மீதும் அடுக்கடுக்காகப் பல வரிகளைச் சுமத்திய நிதியமைச்சர் ஒரு ஆணையத்தின் மூலம் 150 பெரும் வர்த்தக அமைப்புகளின் செயல்பாடுகளையும் அவைகளின் மீது இருந்த வரிஏய்ப்புக் குற்றச்சாட்டுகளையும் விசாரிக்க நிர்பந்தித்தார்.)

(குறிப்பு: மெளண்ட்பேட்டன் இந்தியப் பிரிவினையை ஏற்படுத்த ஒரு தெளிவான திட்டத்தைக் கொண்டிருந்தார். அதன்படி பஞ்சாபை மேற்கு–கிழக்காகப் பிரிப்பதும், அது போன்றே வங்காளத்தைப் பிரித்து அதன் மேற்குப் பகுதியை இந்தியா வைத்துக்கொள்ளவும் கிழக்குப் பகுதியைப் பாகிஸ்தானின் அங்கமாக மாற்றவும் அம்சங்கள் இருந்தன.)

(குறிப்பு: இதையடுத்து லண்டன் சென்று திரும்பிய அரசபிரதிநிதி இந்திய பிரிவினைக்கான வரைவை வெளியிட்டதோடு பிரிட்டிஷார் குறித்த தேதிக்கு முன்பாகவே 1947 ஆகஸ்ட் 15 இல் இந்தியாவை விட்டு மொத்தத்தில் விலக விரும்புவதாகத் தெரிவித்தார்.) 

(குறிப்பு: நேரு, படேல் போன்றவர்களின் அதிகாரமட்ட வலியுறுத்தும் திறனும், காந்தியடிகளின் தார்மீக சக்தியுமே அனைத்திந்திய காங்கிரஸ் குழுவில் இத்தீர்மானம் வெற்றி பெறக்காரணிகளாக அமைந்தன.)